Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lutego 2010 r. sprawy ze skargi A. Z. na bezczynność Dyrektora Aresztu Śledczego w przedmiocie wydania decyzji dotyczącej odsetek za zwłokę w wypłacie należnego uposażenia płatnego z góry oddala skargę.
Raportem z dnia "[...]" A. Z. zwrócił się do Dyrektora Aresztu Śledczego o zwrot należnego uposażenia, którego wypłatę zawieszono na mocy decyzji, które utraciły moc, wraz z należnymi odsetkami. Z żądaniem tym zwrócił się ponownie pismem z dnia "[...]".
Pismem z dnia "[...]" A. Z. zwrócił się ze skargą do Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej na bezczynność Dyrektora AŚ w przedmiocie rozpoznania jego wniosku o wypłatę odsetek.
Następnie A. Z. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na bezczynność Dyrektora Aresztu Śledczego w rozpatrzeniu wniosku z dnia "[...]" o wypłatę ustawowych odsetek z powodu zwłoki w wypłacie należnego uposażenia płatnego z góry. Jako podstawę swojego działania skarżący wskazał art. 3 § 2 pkt 8 w zw. z art. 3 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm. - dalej powoływanej jako p.p.s.a.). Zarzucił, iż organ w ogóle nie ustosunkował się do zgłoszonego żądania, nie wydał decyzji administracyjnej w sprawie, ani innego aktu o odmowie jej wydania. Z tego też względu wniósł o zobowiązanie Dyrektora Aresztu Śledczego do wydania decyzji administracyjnej bądź aktu o odmowie jej wydania oraz o zasądzenie na rzecz strony kosztów postępowania według norm przepisanych.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Aresztu Śledczego stwierdził, iż żądanie wydania decyzji administracyjnej w kwestii odsetek nie ma podstaw prawnych. Wskazał, iż decyzją personalną z dnia "[...]" funkcjonariuszowi wypłacono część uposażenia, którego wypłata została zawieszona na czas zawieszenia skarżącego w czynnościach służbowych na okres od "[...]" do "[...]". Pieniądze zostały przelane na konto funkcjonariusza w dniu "[...]". Organ podał, że A. Z. pismem z dnia "[...]" i kolejnym z dnia "[...]" zażądał zwrotu należnego uposażenia wraz z odsetkami. Dyrektor jednostki poinformował skarżącego pismami z dnia "[...]","[...]" i "[...]"oraz "[...]", że roszczeń o wypłatę odsetek może dochodzić wyłącznie przed sądem pracy, ponieważ przepisy ustawy o Służbie Więziennej nie regulują prawa do wypłaty odsetek w przypadku opóźnienia w wypłacie należnego uposażenia.
W piśmie procesowym z dnia "[...]" skarżący ustosunkowując się do stanowiska organu podniósł, iż może domagać się wydania decyzji w sprawie na podstawie przepisów ustawy o Służbie Więziennej: art. 103, art. 96 ust. 1 i 2, art. 97 i art. 101 w zw. z art. 31 ust. 1 pkt 4, art. 31 ust. 2 i 3 oraz na zasadzie art. 104 § 1 i 2 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego. Stwierdził, że nawet gdyby argumentacja organu była słuszna, że sprawa o odsetki może być rozstrzygnięta przed sądem pracy, to roszczenie z tego tytułu może być dochodzone przed tym sądem dopiero, gdy organ zajmie w tej sprawie stanowisko w decyzji administracyjnej, o którą to skarżący wystąpił. Podkreślił, że bez znaczenia jest, jakie będzie zawarte w niej stanowisko, bowiem gdy odsetki te będą zbyt niskie lub organ odmówi ich ustalenia i wypłaty, to strona może dochodzić ustalenia ich wysokości przed sądem pracy, ale jedynie wówczas, gdy organ wyda w tej sprawie prawne rozstrzygnięcie.