Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Chobian (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka,, Sędzia NSA Teresa Kobylecka, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Katarzyna Tuz-Stando, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 listopada 2012r. sprawy ze skargi J.W. na bezczynność Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie w przedmiocie rozpoznania odwołania I. zobowiązuje Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie do rozpoznania odwołania J.W. od decyzji Miejskiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności z dnia [...] znak: [...] w terminie 2 miesięcy od daty zwrotu akt administracyjnych organowi; II. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; III. wymierza Wojewódzkiemu Zespołowi do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie grzywnę w wysokości 500 (pięćset) złotych.
W dniu 21 września 2012 r. J.W. wniósł skargę na bezczynność Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie, domagając się zobowiązania tego organu do dokonania czynności w postaci wyznaczenia terminu posiedzenia, stwierdzenia, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa oraz wymierzenia organowi grzywny w wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej.
W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 11 maja 2012 r. złożył odwołanie od orzeczenia o stopniu niepełnosprawności wydanego przez Miejski Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności. Organ kilkakrotnie doręczał mu zawiadomienia o terminie posiedzenia zespołu za późno - po terminie wyznaczonego posiedzenia, co uniemożliwiało mu stawiennictwo i uczestniczenie w czynnościach organu. Ostatnie zawiadomienie doręczono mu w dniu 13 sierpnia 2012 r., po 4 dniach od wyznaczonego posiedzenia i od tego czasu organ nie podejmuje żadnych czynności zmierzających do wydania orzeczenia w jego sprawie. Wskazał, że w dniu 6 września 2012 r. wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa poprzez wyznaczenie posiedzenia Zespołu w jego sprawie, a także wniósł zażalenie na bezczynność do Wojewody i do Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych. Uzasadniając właściwość sądu administracyjnego w tej sprawie skarżący powołał się na uchwałę NSA z dnia 8 listopada 1999 r. sygn. OPS 12/99.
W odpowiedzi na skargę Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności wniósł o jej oddalenie. Wskazał, że w dniu 6 czerwca 2012 r. wysłano do J.W. zawiadomienie o terminie posiedzenia w dniu 21 czerwca 2012 r., na które skarżący się nie zgłosił. Kolejny termin posiedzenia, po ustaleniu, że zawiadomienie doręczono już po terminie posiedzenia, wysłano w dniu 5 lipca 2012 r., wyznaczając termin posiedzenia na dzień 19 lipca 2012 r. Zawiadomienie zostało odebrane po terminie posiedzenia. W dniu 26 lipca 2012 r. ponownie postanowiono wezwać skarżącego na dzień 9 sierpnia 2012 r. i poinformować go telefonicznie o dacie posiedzenia. Skarżący odmówił zanotowania terminu posiedzenia składu, prosząc o wysłanie zawiadomienia na piśmie. Wysłana listem poleconym, priorytetem przesyłka została odebrana przez skarżącego dopiero w dniu 13 sierpnia 2012 r., a wiec już po terminie posiedzenia. Dlatego też w dniu 31 sierpnia 2012 r. Zespół postanowił pozostawić odwołanie J.W. bez rozpoznania na podstawie § 7 ust. 5 w zw. z § 17 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 r. w spawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności (dz. U. Nr 139, poz. 1328 ze zmianami), dalej rozporządzenia, w zw. z art. 47 kpa. Zawiadomienie o pozostawieniu odwołania bez rozpoznania przesłano skarżącemu w dniu 3 września 2012 r.
Organ podkreślił, że w swoim postępowaniu dążył do załatwienia sprawy, natomiast skarżący zawsze odbierał przesyłki z poczty w ostatnim terminie odbioru, a nadto odmówił zanotowania terminu podanego mu ustnie, co jednoznacznie wskazuje na brak chęci do współdziałania z organem. W myśl zaś art. 47 kpa uznaje się, że pismo doręczone zostało w dniu odmowy przyjęcia przez adresata. Tak więc już wtedy organ mógł zakończyć postępowanie, ze względu na odmowę przyjęcia pisma. Jednakże postanowiono przesłać zawiadomienie o terminie listem poleconym. Pomimo starań Zespołu skarżący znowu odebrał korespondencję z poczty dopiero po jej dwukrotnym awizowaniu, co obrazuje jak wielu dopuścił się on zaniedbań.