Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Dobrowolski (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędzia WSA Rafał Wolnik, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi G. P. na bezczynność Prezydenta Miasta C. w przedmiocie wypłaty zaliczki na poczet odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną - w zakresie przyznania sumy pieniężnej 1) przyznaje skarżącemu od Prezydenta Miasta C. sumę pieniężną w kwocie 500 (pięćset) złotych, 2) w pozostałej części skargę oddala.
Decyzją z dnia [...] r. Wojewoda Śląski orzekł o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej - budowy przedłużenia [...] do [...] oraz rozbudowy drogi wojewódzkiej nr [...], obejmującej m.in. działkę nr [...] o pow. 0,0042 ha, powstałą z podziału działki nr [...], położoną w C. , stanowiącą własność G. P. , nazywanego dalej skarżącym. Decyzji tej nadano rygor natychmiastowej wykonalności i stała się ona ostateczna. Rozstrzygnięcie to nastąpiło na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1474 - dalej jako "specustawa drogowa").
Wojewoda Śląski decyzją z dnia [...] r. ustalił na rzecz skarżącego odszkodowanie w wysokości 5.334 zł, zobowiązując do jego wypłaty Prezydenta Miasta C. jako zarządcę drogi wojewódzkiej.
Skarżący wniósł odwołanie od powyższej decyzji a jednocześnie pismem z dnia [...] r. wystąpił do Prezydenta Miasta C. o wypłatę odszkodowania w bezspornej wysokości. Kolejnym pismem z dnia [...] r., które wpłynęło do organu w dniu [...] r. skarżący sprecyzował żądanie, domagając się wypłaty zaliczki w wysokości 70 % ustalonego odszkodowania. W odpowiedzi, pismem z dnia [...]r., poinformowano skarżącego o braku podstaw do wypłaty odszkodowania do czasu rozpatrzenia odwołania od decyzji o ustaleniu odszkodowania.
Pismem z dnia [...] r. skarżący ponownie wezwał organ do wypłaty 70 % ustalonej kwoty odszkodowania na podstawie art. 12 ust. 5a specustawy drogowej. Jednakże pismem z dnia [...] r. poinformowano skarżącego o braku możliwości wypłaty zaliczki.
Pismem z dnia [...] r. skarżący wniósł za pośrednictwem organu I instancji ponaglenie na niezałatwienie jego wniosku, a następnie w dniu 14 marca 2018 r. złożył za pośrednictwem tego organu skargę do tutejszego Sądu na bezczynność, polegającą na zaniechaniu wypłaty zaliczki w wysokości 70 % odszkodowania. Zarzucił w niej naruszenie organowi art. 12 ust. 5a specustawy drogowej domagając się jednocześnie:
- zobowiązania organu do załatwienia sprawy w wyznaczonym terminie,
- stwierdzenia, że organ dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania,
- przyznania na jego rzecz sumy pieniężnej do wysokości połowy kwoty, określonej w art. 154 § 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia z dnia 8 czerwca 2018 r. sygn. akt II SAB/Gl 16/18 uznał, że skarga na bezczynność organu w przedmiocie wypłaty zaliczki na poczet odszkodowania z tytułu zajęcia nieruchomości pod drogę publiczną jest uzasadniona, jednakże nie wszystkie zawarte w niej żądania należało uwzględnić. Skarżący trafnie podniósł, że w niniejszej sprawie spełnione zostały ustawowe przesłanki z art. 12 ust. 5a specustawy drogowej. Treść tego przepisu nie pozostawia wątpliwości, że organ zobowiązany jest na wniosek uprawnionego do wypłaty zaliczki w wysokości 70% odszkodowania ustalonego przez organ I instancji w decyzji o odszkodowaniu, wydanej w trybie art. 12 ust. 4g ustawy.