Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz Sędziowie: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok (spr.) Sędzia WSA Mariola Jaroszewska po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2016 r. w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. z siedzibą w W. na bezczynność Starosty w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę 1. obowiązuje Starostę do załatwienia wniosku A z siedzibą w W. z 25 czerwca 2015 r. w przedmiocie pozwolenia na przebudowę stacji bazowej w terminie 1 miesiąca od daty doręczenia prawomocnego wyroku, 2. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3. zasądza od Starosty na rzecz skarżącej A. kwotę 357 zł (trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
A. wniosła skargę na bezczynność Starosty w przedmiocie rozpoznania wniosku z 25 czerwca 2015 r. o udzielnie pozwolenia na budowę dla inwestycji polegającej na przebudowie stacji bazowej położonej w B. na działce nr [...] przy ul. [...], poprzez wymianę anten, montaż wsporników, montaż trasy kablowej, wymianę przepustu kablowego.
Stan sprawy przedstawia się następująco:
Po otrzymaniu wniosku o pozwolenie na budowę wraz z czterema egzemplarzami projektu budowlanego Starosta na podstawie art. 64 § 2 k.p.a. pismem z 1 lipca 2015 r. wezwał inwestora do uzupełnienia wniosku o informacje zawierające dane techniczne charakteryzujące wpływ obiektu budowlanego na środowisko naturalne pod względem emisji promieniowania jonizującego pola elektromagnetycznego z podaniem wartości tych czynników i zasięgu ich rozprzestrzeniania się w obszarze oddziaływania istniejącej zabudowy.
Organ I instancji wezwał także inwestora o uzupełnienie wniosku o ostateczną decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz analizę kwalifikacji przedsięwzięcia wraz z oceną występowania miejsc dostępnych dla ludzi w rozumieniu ustawy Prawo ochrony środowiska (art. 124, ust.2, t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1232 ze zmianami), a w przypadku zakwalifikowania przedsięwzięcia do przedsięwzięć mogących oddziaływać na środowisko do przedłożenia ostatecznej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Ponadto wezwał o dowody uiszczenia opłat skarbowych.
W dniu 10 lipca 2015 r. inwestor przekazał organowi cztery egzemplarze kwalifikacji przedsięwzięcia oraz cztery egzemplarze mapy z zaznaczonym zasięgiem oddziaływania projektowanej stacji bazowej, a także dowody uiszczenia opłaty skarbowej. Jednocześnie wyjaśnił, że decyzja lokalizacyjna wymagana jest w odniesieniu do nowoprojektowanych obiektów, a nie do obiektów już istniejących.
Pismem z 28 lipca 2015 r. organ I instancji poinformował inwestora o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia. W uzasadnieniu wskazano, że po dokonaniu ponownej oceny kompletności wniosku uznano, że w związku z brakiem na azymutach 120° i 340° ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie można udowodnić, że przy tak zaprojektowanej konfiguracji anten nie będą, w obszarze ich oddziaływania, występować miejsca dostępne dla ludności. W ocenie organu I instancji przedsięwzięcie wymaga przedłożenia decyzji o ustaleniu środowiskowych uwarunkowań realizacji inwestycji, a ponadto wymaga ono również ponownej decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.
W odpowiedzi na powyższe, inwestor w piśmie z 3 sierpnia 2015 r. wskazał, że żądania przełożenia decyzji środowiskowej, jak również decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego są bezpodstawne.
W dniu 26 sierpnia 2015 r. A. wniosła do Wojewody zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie. Postanowieniem z 14 października 2015 r. Wojewoda odmówił wyznaczenia Staroście dodatkowego terminu do załatwienia sprawy.