Sprawa ze skargi na decyzję SKO we W. w przedmiocie uchylenia decyzji ustalającej opłatę adiacencką z tytułu wzrostu wartości nieruchomości i umorzenia postępowania pierwszej instancji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski Sędziowie Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak (spr.) Protokolant Katarzyna Grott po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 23 lutego 2010 r. sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego we W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji ustalającej opłatę adiacencką z tytułu wzrostu wartości nieruchomości i umorzenia postępowania pierwszej instancji I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości.

Uzasadnienie strona 1/7

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Wójt Gminy M. na podstawie art. 104 § 1 kpa i art. 98a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.jedn. Dz.U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) ustalił Z. Z. opłatę adiacencką w wysokości 2968,40 zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w B., o powierzchni 0,2162 ha, stanowiącej działki nr [...] i nr[...], obręb B., spowodowanego jej geodezyjnym podziałem.

W uzasadnieniu tej decyzji wskazując na zatwierdzony decyzją Wójta Gminy M. z dnia [...] r. nr [...] projekt podziału nieruchomości gruntowej położonej w B., nr[...], obręb B., na działki nr [...] i nr[...] , stwierdzono, że według operatu szacunkowego wartość nieruchomości przed dokonaniem podziału wynosiła 235247 zł, a po dokonaniu podziału wyniosła 245141 zł. Podział przedmiotowej nieruchomości spowodował zatem wzrost jej wartości o 9894 zł. Powołując się na uchwałę nr [...] Rady Gminy w M.z dnia [...]r. w sprawie ustalenia stawki procentowej opłaty adiacenckiej (Dz.Urz.Woj.Dol. Nr 241, poz. 3769), która określiła wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości na skutek podziału na 30 % wzrostu wartości, naliczono opłatę adiacencką w kwocie 2968,40 zł.

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W., po rozpatrzeniu odwołania Z. Z. od powyższej decyzji, na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 in fine kpa uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i umorzyło postępowanie pierwszej instancji.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że zasady i tryb ustalania opłat adiacenckich, obciążających - m.in. - właściciela nieruchomości z tytułu wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego jej geodezyjnym podziałem, zostały uregulowane w przepisach art. 98a ustawy o gospodarce nieruchomościami. Przywołując treść art. 98a ust. 1 i ust. 1a tej ustawy Kolegium podkreśliło, że jedną z przesłanek prawnych, od spełnienia których ustawodawca uzależnił dopuszczalność wymierzenia przez organ wykonawczy gminy omawianej opłaty właścicielowi lub pewnej grupie użytkowników wieczystych nieruchomości, jest obowiązywanie - w dniu, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale nieruchomości stało się prawomocne - nie jakiejkolwiek uchwały rady gminy ustalającej wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej, lecz uchwały tego organu ustalającej stawkę w wysokości nie wyższej niż 30%, podjętej na podstawie i w granicach upoważnienia ustawowego zawartego w art. 98a ust. 1 zd. 2 ustawy.

W opinii organu II instancji, do takiego rozumienia powołanych wyżej przepisów prawa skłania ich wykładnia językowa. Skoro bowiem w art. 98a ust. 1 ustawodawca, ustanawiając warunek dopuszczający możliwość ustalenia opłaty adiacenckiej posłużył się konstrukcją odesłania do art. 98a ust. 1 ("...obowiązywała uchwała rady gminy, o której mowa w art. 98a ust. 1"), zamiast użyć zwrotu niosącego znaczenie bezpośrednio (na przykład: "...obowiązywała uchwała rady gminy, ustalająca wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej"), oznacza to, że omawiany warunek wymierzenia opłaty powiązany został z istnieniem w obrocie prawnym - w momencie powstania obowiązku daninowego, którym jest dzień uostatecznienia się decyzji zatwierdzającej podział bądź uprawomocnienia się orzeczenia o podziale - skonkretyzowanej co do treści i podstawy podjęcia uchwały, bo o takiej jest mowa w art. 98a ust. 1 zd. 2 ustawy. Odesłanie to - z racji umiejscowienia w zbiorze norm prawnych nakładających na jednostki obowiązki o charakterze publicznoprawnym - nie może być interpretowane rozszerzająco, w szczególności przez objęcie jego zakresem wszelkich uchwał rad gminy ustalających wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej, istniejącej w dacie uostatecznienia się bądź uprawomocnienia podziału, bez względu na to, czy podjęte zostały w oparciu o podstawę prawną wynikającą z aktualnego brzmienia art. 98a ust. 1 ustawy.

Strona 1/7