Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Władysław Kulon, Sędziowie: sędzia NSA Halina Filipowicz-Kremis (spr.), asesor WSA Wojciech Śnieżyński, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 23 marca 2021 r. w Wydziale II sprawy ze skargi I. P. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we [...] z dnia [...] października 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę w całości.
Postanowieniem nr [...], wydanym na podstawie art. 59 § 1 i 2 kpa, po zbadaniu wniosku I. P. o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie PINB w [...] nr [...] z dnia [...] sierpnia 2020 r., którym wstrzymano prowadzenie robót budowlanych polegających na rozbudowie budynku mieszkalnego na posesji nr [...] przy ul. [...] w [...] o drewniany taras i nałożono na I. P. obowiązek przedłożenia w terminie do dnia 30 kwietnia 2021 r. określonych w postanowieniu dokumentów, [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego odmówił przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia. W uzasadnieniu organ wskazał, że postanowieniem nr [...] z dnia [...] sierpnia 2020 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] (dalej PINB w [...]) wstrzymał roboty budowlane polegające na rozbudowie przez I. P. budynku mieszkalnego na posesji nr [...] przy ul. [...] w [...] o drewniany taras i nałożył obowiązek przedłożenia w terminie do dnia 30 kwietnia 2021 r. określonych w ww. postanowieniu dokumentów a mianowicie: 1 cztery egzemplarze projektu budowlanego wraz z opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami i innymi dokumentami wymaganymi przepisami szczególnymi; 2. oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane dla działki nr [...][...] obręb [...]; 3. zaświadczenia Burmistrza Miasta [...] o zgodności rozbudowy budynku z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w przypadku braku obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Postanowienie to zostało odebrane przez J. S. dorosłego domownika dnia [...] sierpnia 2020 r. W dniu [...] września 2020r. w siedzibie PINB w [...] złożone zostało osobiście zażalenie I.P. na postanowienie PINB nr [...] z dnia [...] sierpnia 2020 r. oraz wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia.
Po analizie wniosku oraz przekazanych do organu akt sprawy, [...] Wojewódzki Inspektora Nadzoru Budowlanego stwierdził, że przywrócenie terminu jest instytucją procesową mającą na celu ochronę jednostki przed negatywnymi skutkami uchybienia terminu dla podjęcia czynności procesowej przez stronę lub uczestnika postępowania. Zgodnie z art. 58 K.p.a.: § 1. W razie uchybienia terminu należy przywrócić termin na prośbę zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy. § 2. Prośbę o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Jednocześnie z wniesieniem prośby należy dopełnić czynności, dla której określony był termin. § 3. Przywrócenie terminu do złożenia prośby przewidzianej w § 2 jest niedopuszczalne. W związku z tym z art. 58 § 1 i 2 K.p.a. wynikają cztery przesłanki do przywrócenia terminu, które muszą wystąpić łącznie, aby można było reaktywować możliwość zaskarżenia aktu administracyjnego. Pierwszą przesłanką jest uprawdopodobnienie przez zainteresowanego braku swojej winy. Kryterium braku winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonaniu czynności procesowej. Przywrócenie terminu do dokonania czynności jest więc wykluczone w razie zaistnienia choćby winy nieumyślnej czy niedbalstwa zainteresowanego. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia. Pozostałe przesłanki to: dochowanie przez zainteresowanego 7-dniowego terminu (nieprzywracalnego) do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, wniesienie przez zainteresowanego wniosku o przywrócenie terminu oraz dopełnienie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu tej czynności, dla której był ustanowiony przywracalny termin. Zgodnie ze stanowiskiem judykatury przesłanką, która musi obligatoryjnie zaistnieć w pierwszej kolejności, aby w ogóle możliwe było badanie okoliczności podniesionych we wniosku i ewentualne przywrócenie uchybionego terminu do wniesienia odwołania (zażalenia), jest złożenie takiego żądania w terminie siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Przesłanka dochowania siedmiodniowego terminu jest pierwotna w stosunku do pozostałych podstaw uwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu. Z treści art. 58 § 2 k.p.a. wynika jednoznacznie, że datą, od której należy liczyć termin do wniesienia prośby o przywrócenie terminu jest dzień ustania przyczyny uchybienia terminu (por. wyrok NSA z dnia 22 stycznia 2018 r., sygn. akt II OSK 1476/17, LEX nr 2433840). Ustanie przyczyny uchybienia terminu to ustanie przeszkody do dokonania danej czynności procesowej, niemożliwej do przezwyciężenia przez osobę zainteresowaną, która dołożyła należytej staranności w tym zakresie. Ocena, czy strona dochowała terminu do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu należy do organu administracji publicznej (zob. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 15 listopada 2019 r., sygn. akt l SA/Po 592/19, LEX nr 2755013).