Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Gabriel Węgrzyn Sędziowie: Sędzia WSA Władysław Kulon - spr. Asesor WSA Wojciech Śnieżyński po rozpoznaniu w Wydziale II w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 listopada 2020 r. sprawy ze skargi [...][...] S.A. z/s we [...] na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego we [...] z dnia [...] czerwca 2020 r. nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszonych zarzutów za nieuzasadnione oddala skargę w całości.
Przedmiotem skargi [...][...] S.A. z siedzibą we [...], (dalej - skarżąca lub spółka) wywiedzionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu jest postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego we [...], (dalej - SKO albo Kolegium) z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszonych zarzutów za nieuzasadnione. Z przedłożonych łącznie ze skargą akt administracyjnych wynika, że kwestionowane skargą rozstrzygnięcie zapadło w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.
Prezydent [...] jako organ egzekucyjny i wierzyciel wszczął względem skarżącej postępowanie egzekucyjne i w jego toku wystawił tytuły wykonawcze z dnia [...] r. nr [...] i [...] obejmujące należności pieniężne tj. opłatę z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności za okres [...] r. i [...] r. oraz nr [...] obejmujący należność pieniężną tj. opłatę z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności - oprocentowanie, za okres [...] r. Skierowane do adresata tytuły wykonawcze spowodowały wniesienie zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej dotyczących umorzenia obowiązku, przedawnienia obowiązku, wygaśnięcia obowiązku oraz niedopuszczalności egzekucji administracyjnej.
W sposób formalny organ rozpoznał zgłoszone zarzuty wydanym w dniu [...] r. postanowieniem nr [...] [...], którym przyjmując w podstawie prawnej art. 34 § 4 w związku z art. 33 § 1 pkt 1 i 6 oraz art. 19 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1438 ze zm., dalej - u.p.e.a.), oraz art. 87 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. z 1998 r. Nr 133, poz. 872 ze zm.) uznał zarzuty w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej za nieuzasadnione. Prezydent [...] w uzasadnieniu rozstrzygnięcia podał motywy zajętego stanowiska w sprawie.
W terminie przewidzianym na wniesienie instancyjnego środka zaskarżenia spółka złożyła zażalenie na wskazane wyżej postanowienie, którym wniosła o jego uchylenie w całości, uwzględnienie podniesionych zarzutów egzekucyjnych i umorzenie postępowania egzekucyjnego jako bezzasadnego. Żądania zażalenia oparto na zarzutach naruszenia przepisów postępowania mającego istotny wpływ na wynik sprawy, a to: art. 2 § 1 pkt 2 u.p.e.a. i art. 33 § 1 pkt u.p.e.a. w zw. z art. 1 i art. 2 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego w zw. z art. 758 Kodeksu postępowania cywilnego przez przyjęcie, że opłata za przekształcenie prawa wieczystego użytkowania w prawo własności, która ma charakter cywilnoprawny, czyli wynika ze stosunku z zakresu prawa cywilnego podlega egzekucji w trybie administracyjnym w sytuacji gdy w myśl przepisów Kodeksu postępowania cywilnego sprawy egzekucji zobowiązań wynikających ze stosunków z zakresu prawa cywilnego należą do właściwości sądów rejonowych i działających przy tych sądach komorników, a nie organów egzekucji administracyjnej oraz art. 33 § 1 pkt 1 u.p.e.a. w zw. z art. 498 § 1 Kodeksu cywilnego wyrażające się w pominięciu faktu, że egzekwowana należność ulegała umorzeniu na skutek dokonanego oświadczenia o potrąceniu z należnością przysługującą skarżącej spółce wobec Gminy [...], a tym samym prowadzenie postępowania jest nieuzasadnione. Dodatkowo zarzucono naruszenie art. 118 Kodeksu cywilnego poprzez jego błędną wykładnię wyrażającą się w przyjęciu, że zobowiązanie z tytułu przekształcenia użytkowania wieczystego we własność przedawnia się po upływie 6 letniego terminu, w sytuacji gdy prawidłowa wykładnia powinna prowadzić do konkluzji, że świadczenie to jako okresowe przedawnia się po upływie 3 lat. Zarzuty i wnioski zażalenia zostały poparte stosownym uzasadnieniem.