Sprawa ze skargi na decyzję D. Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we W. w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej
Sentencja

Sygn. akt 3 II SA/Wr 2990/2001 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 30 czerwca 2004r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Barbara Adamiak (sprawozdawca), Sędzia WSA Jerzy Strzebińczyk, Asesor WSA Bogumiła Kalinowska, Protokolant Krzysztof Caliński, po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2004r. na rozprawie sprawy ze skargi M. W. na decyzję D. Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej I. Uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego w L. z [...] Nr [...] II. Odstępuje od orzekania o wykonaniu zaskarżonej decyzji

Uzasadnienie strona 1/6

Powiatowy Inspektor Sanitarny w L. decyzja z [...] nr [...], wydaną na podstawie § 10 ust. 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 18 listopada 1983r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. nr 65, poz. 294 ze zm.), orzekł o braku podstaw do stwierdzenia u M.W. choroby zawodowej, uszkodzenia słuchu wywołanego działaniem hałasu (poz. 15) wykazu chorób zawodowych. W uzasadnieniu wskazał, że z analizy zgromadzonej podczas dochodzenia epidemiologicznego dokumentacji wynika, że M. W. zatrudniony jest w Przedsiębiorstwie A S.A. w L. Będąc pracownikiem tego zakładu zatrudniony był na następujących dołowych stanowiskach:

- od [...] do [...] - jako górnik wiertacz pod ziemią

- od [...] do [...] - pracował na eksporcie

- od [...] do [...] a następnie od [...] do [...] - jako górnik pod ziemią

Natomiast od [...] do chwili obecnej pracuje jako górnik strzałowy pod ziemią. Ponadto M. W. zatrudniony był także w Zakładach B (od [...] do [...]), w Przedsiębiorstwie C (od [...] do [...]) oraz w Zakładach D (od [...] do [...]) na stanowisku operatora maszyn pod ziemią oraz górnika operatora pod ziemią. W czasie pracy zawodowej narażony jest między innymi na hałas.

W związku z podejrzeniem choroby zawodowej - uszkodzenia słuchu wywołanego działaniem hałasu M.W. przebadany został w Poradni Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w L., gdzie na podstawie przeprowadzonego badania lekarskiego oraz niezbędnych dla diagnozy badań uzupełniających nie rozpoznano choroby zawodowej, co potwierdzono w uzasadnieniu orzeczenia lekarskiego z dnia [...]. Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983r. w sprawie chorób zawodowych - warunkiem niezbędnym do stwierdzenia choroby zawodowej przez Inspekcję Sanitarną jest jej uprzednie kliniczne rozpoznanie przez właściwe placówki służby zdrowia. Poradnia Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w L. jest właściwą placówką służby zdrowia do orzekania w sprawie chorób zawodowych i nie rozpoznała choroby zawodowej.

M.W. wniósł na decyzję odwołanie. Wskazał, że ma duży ubytek słuchu, który wywołany jest hałasem w miejscu pracy.

D. Wojewódzki Inspektor Sanitarny we W. decyzją z [...] Nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kodeksu postępowania administracyjnego, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu wskazał, że Powiatowy Inspektor Sanitarny w L. decyzją znak: [...] z dnia [...] uznał brak podstaw do stwierdzenia u M. W. choroby zawodowej - ubytku słuchu spowodowanego hałasem.

Strona 1/6