Skoro obiekt budowlany /garaż/ został wybudowany bez wymaganego pozwolenia na budowę w 1967 r., podstawą materialnoprawną udzielenia pozwolenia na użytkowanie tego obiektu stanowią przepisy ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, a to ze względu na treść art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Mariana T. na decyzję Wojewody W. z dnia 4 sierpnia 1998 r. (...) w przedmiocie odmowy udzielenia pozwolenia na użytkowanie garażu - oddala skargę.
Decyzją z dnia 27 lutego 1998 r. (...) Kierownik Urzędu Rejonowego w D. w oparciu o przepisy art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ oraz art. 104 Kpa odmówił Marianowi T. udzielenia pozwolenia użytkowanie budynku garażu samochodowego położonego na terenie posesji w D. przy ul. Sz. 11.
W uzasadnieniu tej decyzji organ podał, co następuje:
W dniu 19 sierpnia 1994 r. na wniosek Renaty K. zostało wszczęte postępowanie w sprawie samowolnej budowy garażu na posesji w D. przy ul. Sz. 11 przez Mariana T. Po zgromadzeniu materiału dowodowego, w dniu 4 października 1994 r. została wydana decyzja (...) nakazująca Marianowi T. m.in. uzyskać zezwolenie na użytkowanie samowolnie wybudowanego garażu przedkładając niezbędne dokumenty.
W dniu 29 maja 1995 r. Urzędu wpłynęło postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w W. utrzymujące w mocy postanowienie Państwowego Terenowego Inspektora Sanitarnego w D. negatywnie opiniującego lokalizację garażu. Na tym etapie nie podejmowano postępowania egzekucyjnego, dając możliwość zebrania i przedłożenia nowych, dodatkowych dowodów w sprawie.
Po interwencji Zarządu Budynków mieszkalnych z dnia 5 grudnia 1997 r. dokonano w dniu 30 grudnia 1997 r. przy udziale stron oględzin przedmiotowego obiektu, w wyniku których stwierdzono, że jest on nadal użytkowany jako garaż samochodowy.
W związku z powyższym orzeczono jak w sentencji.
Odwołanie od tej decyzji Marian T. podnosząc, że garaż wybudował przed 30 laty za zgodą i na gruncie należącym do Zakładów Radiowych "D." w D.
Grunt, na którym stoi garaż nie jest w perspektywie objęty planem rozbudowy miasta. Nie ma, zatem potrzeby rozbierania garażu, bo jego rozbiórka bez uszkodzeń nie jest możliwa i narazi go na straty a nowego garażu nie wybuduje.
Decyzją z dnia 4 sierpnia 1998 r. (...) Wojewoda W. w oparciu o przepis art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu tej decyzji organ odwoławczy wskazał, co następuje:
Podstawę prawną w rozpatrywanej sprawie stanowią przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ art. 103 ust. 2, a w związku z treścią tego artykułu przepisy ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ szczególnie art. 42.
Z brzmienia cytowanego wyżej artykułu 42 wynika, że inwestor, właściciel lub zarządca może przystąpić do użytkowania obiektu budowlanego, co do którego wydano przewidziany w art. 40 nakaz dokonania zmian lub przeróbek, dopiero po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie, wydanego przez właściwy terenowy organ administracji państwowej /art. 42 ust. 1/.
Podstawą do wydania pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego jest stwierdzenie zdatności do użytku wykonanego obiektu /art. 42 ust. 3/.