Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Sędziowie: Sędzia WSA Alicja Palus, Asesor WSA Olga Białek (spr.), Wojciech Śnieżyński, po rozpoznaniu w Wydziale II w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 maja 2020 r. sprawy ze skargi J. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania I. uchyla zaskarżone postanowienie; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. na rzecz strony skarżącej kwotę 580 (słownie: pięćset osiemdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżonym postanowieniem Samorządowe Kolegium Odwoławcze w J., działając na podstawie art. 134 k.p.a., stwierdziło niedopuszczalność odwołania J. S. od decyzji Starosty L. z dnia [...], nr [...], orzekającej o nieodpłatnym nabyciu z dniem 1 stycznia 2016 r. przez Skarb Państwa mienia po wykreślonym z krajowego rejestru sądowego A Sp.z o.o z siedzibą w L. tj. własności nieruchomości gruntowej położonej w gminie L., oznaczonej w ewidencji gruntów jako działki nr [...], nr [...], nr [...] i nr [...] o łącznej powierzchni [...] ha dla której Sąd Rejonowy w L. prowadzi księgę wieczystą nr [...].
W uzasadnieniu Kolegium wyjaśniło, że opisana wyżej decyzja została zaskarżona w drodze odwołania przez S. S. i J. S. - wspólników wykreślonej z rejestru spółki. Zarzucili oni, że przepisy ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym nie znajdują w sprawie zastosowania, gdyż we wskazanej w przepisach dacie Spółka faktycznie nie działała - nie mieli więc oni obowiązku wpisu do rejestru. Podnieśli także, że są stronami postępowania i nie zostali przez organ I instancji powiadomieni o toczącym się postępowaniu o którym dowiedzieli się przez przypadek, poprzez obwieszczenie Starosty L. z dnia [...]. Organ dysponował ich adresem zamieszkania - zatem brak indywidulanego zawiadomienia ich o tak ważnym dla nich postępowaniu a jednoczesne zawiadomienie nieznanej i nieokreślonej liczby osób o toczącym się postępowaniu w drodze obwieszczenia (art. 49 k.p.a.) - stanowi naruszenie ich praw i prowadzi do pozbawienia własności.
Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie Kolegium wskazało najpierw na obowiązek ustalenia przez organ odwoławczy, czy środek zaskarżenia w postaci odwołania jest dopuszczalny i czy wniesiony został przez zachowaniem ustawowego terminu - co jest warunkiem skuteczności tej czynności.
Organ zauważył także, że niedopuszczalność odwołania może wynikać z przyczyn przedmiotowych jak i podmiotowych, tj. gdy odwołanie wniesione zostało przez podmiot nie będący stroną w sprawie lub nie mający zdolności do czynności prawnej. Z przedstawionych przez Kolegium wywodów wynika, że odwołanie w niniejszej sprawie nie pochodzi od strony postępowania.
Argumentując to stanowisko organ wyjaśnił, że materialną podstawę decyzji Starosty L. z dnia [...] stanowił przepis art. 9 ust. 2a, 2b i 2i ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U Nr 121, poz. 770 ze zm. - dalej jako "p.w.K.R.S".).
Po przedstawieniu tych przepisów, Kolegium stwierdziło, że stroną postępowania, w rozumieniu art. 28 k.pa., nie jest A sp z.o.o., które na skutek nie złożenia wniosku o wpis do KRS, zostało zgodnie z art. 9 ust. 2a p.w.K.R.S. uznane za wykreślone z rejestru z dniem 1 stycznia 2016 r. Z tym dniem, Spółka utraciła bowiem swój byt prawny. Według akt sprawy, ww. Spółka była ujawniona w rejestrze handlowym pod nr [...], jednak nie została ujawniona w KRS. Informacja Sądu Rejonowego dla [...] Wydział [...] potwierdza, że byt prawny tej Spółki ustał z mocy prawa, z dniem 1 stycznia 2016 r. Ostatnią aktywnością Spółki było złożenie w dniu 23 stycznia 2012r. wniosku o wykreślenie jej z rejestru, jednak według informacji Sądu, wniosek ten nie doprowadził ostatecznie do wcześniejszej utraty jej bytu przez wykreślenie z rejestru. Tym samym - zdaniem Kolegium - nie mają znaczenia okoliczności powołane w treści odwołania, z których wynika, że Spółka przed dniem 1 stycznia 2016 r. zakończyła swoją faktyczną działalność. Okoliczność ta nie oznacza bowiem, że spółka przestała funkcjonować także w sensie prawnym. Nie tylko istniała ale także posiadała majątek, który przypadł Skarbowi Państwa z mocy prawa. Jak bowiem stanowi art. 272 kodeksu spółek handlowych rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z rejestru.