Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska (spr.), Sędziowie WSA Ewa Pisula-Dąbrowska, Janusz Walawski, Protokolant Sekretarz sądowy Sylwia Mikuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 marca 2013 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3. zasądza od Głównego Inspektora Ochrony Środowiska na rzecz skarżącego M. B. kwotę 100 (słownie: sto) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania
Główny Inspektor Ochrony Środowiska decyzją nr [...] z dnia [...] listopada 2012, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa oraz art. 16 ust. 2 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej z dnia 6 września 2001 r. (Dz. U. nr 112, poz. 1198 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku M. B. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją GIOŚ nr [...] z dnia [...] września 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej dotyczącej ostatecznych decyzji administracyjnych wydanych w okresie od [...] stycznia 2008 r. do [...] sierpnia 2012 r. przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, działającego jako organ odwoławczy w stosunku do decyzji wojewódzkich inspektorów ochrony środowiska wydanych na podstawie art. 305a ust 2 ustawy Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz. U. z 2008 r. nr 25, poz. 150 ze zm.), w których utrzymał w mocy administracyjne kary pieniężne za przekroczenie warunków korzystania ze środowiska spowodowane brakiem prowadzenia pomiarów, o których mowa w art. 147a ustawy POŚ oraz sumarycznych kwot administracyjnych kar pieniężnych nałożonych w okresie [...].01.2008 - [...].08.2012 oraz wskazanie najwyższej kwoty administracyjnej kary pieniężnej, jaka została nałożona na podstawie ostatecznych decyzji administracyjnych wydanych na podstawie art. 305a ust. 2 POŚ, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji organ podał, że decyzją z dnia [...] września 2012 r. Główny Inspektor Ochrony Środowiska odmówił wnioskodawcy M. B. udostępnienia informacji publicznej, która została zakwalifikowana jako informacja przetworzona, a wnioskodawca nie wykazał przesłanki istnienia szczególnie istotnego interesu publicznego, który to interes warunkuje uzyskanie informacji przetworzonej.
Następnie w dniu [...] października 2012 r. do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska wpłynął wniosek M. B. z dnia [...] października 2012 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy w kwestii udostępnienia informacji publicznej.
Uzasadniając wniosek ww. wskazał, że decyzja jest wadliwa i zarzucił:
1) naruszenie przepisów postępowania w postaci art. 7, 9,10, 64 § 2, 107 § 3 kpa w związku z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 06 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy;
2) naruszenie art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej poprzez błędne i bezpodstawne uznanie, że żądanie skarżącego nie spełnia wymogów określonych tym przepisem.
Stwierdził, że organ nie wezwał go do wykazania powodów, dla których spełnienie żądania byłoby szczególnie istotne dla interesu publicznego. Nadto podał, iż przed Trybunałem Konstytucyjnym toczy się postępowanie w przedmiocie analizy zgodności z Konstytucją art. 305 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 roku Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. nr 25, poz. 150 ze zm.).