Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa (spr.), Asesor WSA Karolina Kisielewicz, Sędzia WSA Janusz Walawski, Protokolant specjalista Monika Gieroń po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 listopada 2019 r. sprawy ze skargi R.K. na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych oddala skargę
I. Stan sprawy przedstawia się następująco:
1. Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (zwany dalej: "Ministrem") decyzją z [...] listopada 2018r. utrzymał w mocy decyzję Marszałka Województwa [...] (zwany dalej: "Marszałkiem Województwa") z [...] października 2018r., w której odmówiono przyznania R. K. (zwany dalej "Skarżącym") prawa do zasiłku dla bezrobotnych.
W podstawie prawnej powołano art. 8 ust. 2, art. 71 ust. 1 ustawy z 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2018r. poz. 1265, ze zm., zwana dalej: "u.p.z.i.r.p."), art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018r. poz. 2096, zwana dalej: "k.p.a."), art. 61 ust. 2 i art. 65 ust. 2 i 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 883/2004 z 29 kwietnia 2004r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.Urz.UEL 166 z 30 kwietnia 2004r., ze zm., zwane dalej: Rozporządzeniem 883/2004) i § 2 ust. 1 i 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 18 sierpnia 2009r. w sprawie szczegółowego trybu przyznawania zasiłku dla bezrobotnych, stypendium i dodatku aktywizacyjnego (Dz.U. z 2014r., poz. 1189, zwane dalej: "rozporządzeniem"), w związku z art. 11, art. 12 ust. 1 i art. 54 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 987/2009 z 16 września 2009r. dotyczącego wykonywania Rozporządzenia 883/2004 (Dz.Urz.UE L 284 z 30 października 2009r., ze zm., zwane dalej: rozporządzeniem 987/2009).
Minister w uzasadnieniu wskazał, że Skarżący [...] czerwca 2018r. zarejestrował się w Powiatowym Urzędzie Pracy w [...] (zwany dalej: "PUP"), a [...] czerwca 2018r. do Wojewódzkiego Urzędu Pracy w [...] (zwany dalej: "WUP") wpłynął wniosek o przyznanie prawa do zasiłku dla bezrobotnych z zaliczeniem okresu pracy w [...] (dalej zwana: "[...]") do okresu uprawniającego do zasiłku dla bezrobotnych w Rzeczypospolitej Polskiej, na zasadach określonych przepisami o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego państw członkowskich Unii Europejskiej. Skarżący do ww. wniosku dołączył, złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, oświadczenie dotyczące sytuacji życiowej podczas pobytu w [...], [...] dokumenty mające potwierdzać pracę w tym państwie. WUP - w związku z tym, że ww. dokumentacja nie zawierała dokumentów urzędowych potwierdzających okresy ubezpieczenia, zatrudnienia lub pracy na własny rachunek Skarżącego w [...] - występował [...] lipca i [...] sierpnia 2018r. do [...] instytucji z prośbą o wydanie odpowiedniego dokumentu urzędowego. Do WUP [...] września 2018r. wpłynął dokument [...], potwierdzający okres ubezpieczenia Skarżącego z tytułu zatrudnienia w [...] od [...] stycznia 2006r. do [...] kwietnia 2018r. i okres nieubezpieczonej pracy na własny rachunek od [...] października 2008r. do [...] kwietnia 2015r. WUP [...] października 2018r. zawiadomił Skarżącego o możliwości wypowiedzenia się co do zebranego materiału dowodowego przed wydaniem decyzji administracyjnej.