Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk (spr.) Sędziowie WSA Joanna Kube WSA Janusz Walawski Protokolant Beata Gibzińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 maja 2010 r. sprawy ze skargi M. K. i D. K. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym - oddala skargę -
Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej decyzją z dnia [...] października 2009 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 13 ust. 7 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2005 r., Nr 41, poz. 398 ze zm.), utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej [...] w [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] odmawiającą przyznania M. K. i D. K. prawa zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym nr [...] położonym w [...] przy ul. [...].
W uzasadnieniu powyższej decyzji Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej (dalej WAM) podniósł, iż na podstawie imiennego nakazu przydziału osobnej kwatery stałej z dnia [...] lutego 1967 r. nr [...] przydzielono st. sierż. R. K. osobną kwaterę stałą w [...] przy ul. [...] (obecnie [...]) [...], składającą się z 3 pokoi, o powierzchni użytkowej 45,41 m2 w tym powierzchni mieszkalnej 32,63 m2. Przy ustalaniu powierzchni mieszkalnej kwatery uwzględniono: Z. K. - żonę, oraz córki M. K. i B. K.
W dniu [...] października 1983 r. Sąd Rejonowy w N. Wydział Cywilny orzekł rozwód R. K. i Z. K. W związku z rozwiązaniem związku małżeńskiego wymienionych, Dowódca Garnizonu [...] decyzjami z dnia [...] lutego [...] r. nr [...] i nr [...] dokonał podziału osobnej kwatery stałej przy ul. [...] w [...], przydzielając R. K. 1 pokój z współużywalnością kuchni, przedpokoju i łazienki o łącznej powierzchni użytkowej podstawowej 15,76 m2, a Z. K. 2 pokoje z wspólużywałnością kuchni, przedpokoju i łazienki o łącznej powierzchni 29,65 m2. Przy ustalaniu powierzchni mieszkalnej części kwatery przysługującej Z. K. uwzględniono: Z. K. - głównego lokatora, B. K. - córkę, M. K. - córkę, D. K. (ur. w dniu [...] czerwca 1978 r.) - wnuczkę, I. K.- wnuczkę oraz A. K. - zięcia.
Następnie R. K. wyprowadził się z ww. lokalu. Natomiast Z. K. w dniu 9 września 1994 r., w związku z zawarciem kolejnego związku małżeńskiego, zwróciła się do Dowódcy Garnizonu [...] z prośbą o wymeldowanie z lokalu przy ul. [...] w [...], w celu zamieszkania z mężem w W. oraz o możliwość pozostania w dotychczasowym mieszkaniu w [...] jej dzieci i wnuków. Na powyższe zainteresowana nie uzyskała zgody organu WAM. Z. K. wymeldowała się z lokalu przy ul. [...] w [...] w dniu 20 października 1994 r. i zamieszkała z mężem B. K. w [...] przy ul. [...]. Z. K. zmarła w dniu [...] marca 2000 r.
W dniu 21 lutego 2001 r. M. K. zwróciła się do WAM o zawarcie z nią umowy najmu lokalu przy ul. [...] w [...]. Dyrektor Oddziału Terenowego w [...] pismem z dnia 24 marca 2001 r. nr [...] wyjaśnił, iż ze względu na fakt, iż matka M. K. - Z. K. od 1994 r. nie zamieszkiwała w lokalu w [...], nie ma możliwości wstąpienia przez córkę po jej śmierci w stosunek najmu na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie i dodatkach mieszkaniowych. Tożsame stanowisko podtrzymał Dyrektor Oddziału Rejonowego w [...] w piśmie z dnia 13 kwietnia 2001 r. nr [...].
Następnie organy WAM wszczęły z urzędu i prowadziły postępowania zmierzające do opróżnienia zajmowanego przez skarżące ww. lokalu (wówczas osobnej kwatery stałej) w związku z brakiem tytułu do zajmowania przedmiotowego lokalu.