Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Marcinkowska (spr.) Sędzia WSA Joanna Kube Sędzia WSA Iwona Maciejuk Protokolant referent stażysta Edyta Brzezicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 listopada 2021 r. sprawy ze skargi Z. W. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] grudnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów ustawy oddala skargę
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] grudnia 2020 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., w związku z art. 8a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2020 r. poz. 723) - zwanej dalej ustawą zaopatrzeniową, utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] czerwca 2019 r. nr [...] o odmowie wyłączenia stosowania wobec Z.W. art. 15c, art. 22a i art. 24a tej ustawy.
Do wydania powyższych decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Z.W., wnioskiem z dnia [...] stycznia 2017 r. (data wpływu do organu: 25 stycznia 2017 r.), wystąpił do Ministra o zastosowanie wobec niego art. 8a ustawy zaopatrzeniowej. W uzasadnieniu wniosku opisał przebieg oraz charakter swojej służby, wskazując, że po pozytywnej weryfikacji w 1990 r. podjął pracę w Policji Kryminalnej, następnie, w wyniku przeniesienia służbowego - w Urzędzie Ochrony Państwa, którą kontynuował w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Dodał, że za służbę pełnioną w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu, znaczna część jego wysługi emerytalnej została podwyższona o 0,5%.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] czerwca 2019 r. nr [...] odmówił wyłączenia stosowania wobec Z.W. art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy zaopatrzeniowej.
W uzasadnieniu decyzji organ podał, że wnioskodawca został zwolniony ze służby w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w dniu [...] lutego 2004 r. i ma ustalone prawo do emerytury i renty inwalidzkiej, których wysokość zweryfikowano odpowiednio z uwzględnieniem art. 15c i art. 22a ustawy zaopatrzeniowej. Wypłacana jest emerytura jako świadczenie korzystniejsze.
Minister podał dalej, że zgodnie z pismem Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, stanowiącym informację o przebiegu służby nr [...], wnioskodawca pełnił służbę na rzecz totalitarnego państwa, o której mowa w art. 13b ustawy zaopatrzeniowej, w okresie od dnia [...] września 1984 r. do dnia [...] lipca 1990 r., tj. 5 lat, 10 miesięcy i 15 dni, podczas gdy całkowity okres służby wynosi 24 lata, 1 miesiąc i 29 dni (od dnia [...] września 1977 r. do dnia [...] czerwca 1982 r. oraz od dnia [...] września 1984 r. do dnia [...] lutego 2004 r.). Natomiast z dokumentów przekazanych przez IPN, obejmujących kopie akt osobowych o sygn. [...] oraz [...], nie wynika, aby Z.W. nierzetelnie wykonywał zadania i obowiązki w okresie pełnienia służby po dniu 12 września 1989 r.
Minister podał też, że Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego pismem z dnia [...] listopada 2017 r. przekazał informacje dotyczące przebiegu służby Z.W.. Ze zgromadzonych materiałów wynika, że wnioskodawca awansował w stopniu służbowym i na stanowisku służbowym, a także otrzymał jedną nagrodę pieniężną. W ww. materiałach znajduje się informacja dotycząca wydania zaświadczenia z dnia [...] kwietnia 2008 r. za okresy: od dnia [...] września 1996 r. do dnia [...] stycznia 2001 r., od dnia [...] lutego 2001 r. do dnia [...] maja 2001 r. oraz od dnia [...] lipca 2001 r. do dnia [...] marca 2003 r., stwierdzającego, że wnioskodawca podejmował w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu czynności, o których mowa w § 4 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej (Dz. U. z 2005 r. Nr 86 poz. 734, z późn. zm.), co uzasadniało podwyższenie emerytury o 0,5% podstawy wymiaru za każdy rok służby pełnionej w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu, określone w art. 15 ust. 2 pkt 3 ustawy zaopatrzeniowej. Powyższe znajduje potwierdzenie w dokumentach Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji (Tabela wysługi). Ponadto w przekazanym materiale podano informację, dotyczącą prowadzonego wobec Z.W. w 1998 r. postępowania, zakończonego wymierzeniem kary dyscyplinarnej na podstawie § 12 ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 1997 r. w sprawie udzielania wyróżnień oraz postępowania dyscyplinarnego w Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. 2 1997 r. Nr 116 poz. 746). Brak jest natomiast dokumentów, a także informacji dotyczących wszczynania i prowadzenia w stosunku do ww. postępowań karnych oraz karnoskarbowych. W dniu [...] października 2018 r. przekazano Ministrowi pismo (znak: [...]), w którym poinformowano, że zakończono prowadzoną w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego kwerendę dotyczącą materiałów archiwalnych mogących mieć wpływ na ocenę przebiegu służby wnioskodacy, a stanowisko przekazane w poprzednim piśmie z dnia [...] listopada 2017 r. jest ostateczne.