Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Maciejuk, Sędzia WSA Joanna Kube, Sędzia WSA Sławomir Fularski (spr.), Protokolant specjalista Wiesława Jesiotr po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi G. B. na decyzję Centralnej Komisji Lekarskiej podległej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych z dnia [...] grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Centralnej Komisji Lekarskiej podległej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych na rzecz skarżącego G. B. kwotę 497 (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pomorska Rejonowa Komisja Lekarska (dalej jako "organ I instancji") decyzją z [...] października 2018 r., nr [...] działając na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1257, dalej jako "k.p.a.") w związku z art. 4 ustawy z 28 listopada 2014 r.
o komisjach lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 481) po rozpoznaniu sprawy G. B. (dalej jako "skarżący") umorzyła postępowanie w sprawie uznania funkcjonariusza, funkcjonariusza zwolnionego ze służby za inwalidę lub uznania go za niezdolnego do samodzielnej egzystencji, jak również ustalenia związku albo braku związku inwalidztwa ze służbą albo ustalenia związku albo braku związku śmierci ze służbą funkcjonariusza i funkcjonariusza zwolnionego ze służby.
W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że [...] kwietnia 2018 r. do ww. komisji lekarskiej podległej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych w G. wpłynęło skierowanie wydane przez ZER MSWiA w W. dotyczące skarżącego celem uznania funkcjonariusza, funkcjonariusza zwolnionego ze służby za inwalidę lub uznania go za niezdolnego do samodzielnej egzystencji, jak również ustalenia związku albo braku związku inwalidztwa ze służbą albo ustalenia związku albo braku związku śmierci ze służbą funkcjonariusza i funkcjonariusza zwolnionego ze służby. W związku z powyższym, do skarżącego wysłano dwa zawiadomienia z terminem badania komisyjnego wyznaczonym na [...] czerwca 2018 r., a następnie [...] sierpnia 2018 r. Pisma w tej sprawie nie zostały jednak odebrane przez skarżącego i nastąpił ich zwrot z adnotacją "nie podjęto w terminie". O terminach badania komisyjnego każdorazowo informowano zleceniodawcę, tj. ZER MSWiA w W., który nie informował organu I instancji o ewentualnej zmianie adresu do korespondencji. Wobec zaś braku możliwości skutecznego wezwania skarżącego na badanie komisyjne, należy umorzyć postępowanie w ww. sprawie.
Pismem z [...] listopada 2018 r. skarżący wniósł odwołanie od decyzji organu I instancji. Wskazał, że nieskuteczne doręczenie pism informujących o terminach badania komisyjnego wyznaczonych na [...] czerwca 2018 r. oraz [...] sierpnia 2018 r. było spowodowane nierzetelnym wypełnianiem obowiązków przez Pocztę Polską.
Centralna Komisja Lekarska podległa ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych (dalej także jako "organ odwoławczy") działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 k.p.a. w związku z art. 4 ustawy z 28 listopada 2014 r. o komisjach lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 481), po rozpoznaniu ww. odwołania, umorzyła postępowanie odwoławcze i utrzymała w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia organ odwoławczy przedstawił stan faktyczny sprawy i stwierdził, że brak możliwości skutecznego wezwania skarżącego na badanie komisyjne uniemożliwia wszczęcie procedowania w sprawie. Dlatego też należy umorzyć postępowanie odwoławcze. Tym samym, decyzja wydana przez organ I instancji pozostaje prawomocna.