Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska, Sędziowie WSA Sławomir Antoniuk (spr.), Andrzej Góraj, Protokolant specjalista Joanna Głowala, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi K. P. na decyzję Centralnej Komisji Lekarskiej z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania oddala skargę
Centralna Komisja Lekarska Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (dalej jako Centralna Komisja Lekarska MSW) decyzją z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt k.p.a. z zw. z art. 4 ustawy z dnia 18 listopada 2014 r. o komisjach lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych (Dz. U. 2014 r., poz. 1822), utrzymała w mocy decyzję [...] Rejonowej Komisji Lekarskiej MSW w O. z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...] umarzającą w całości postępowanie w sprawie "ustalenia związku choroby pozostającej w związku ze szczególnymi warunkami lub właściwościami służby".
Jak wynika z akt sprawy, K. P. w dniu [...] listopada 2015 r. został skierowany przez Komendanta Powiatowego Policji w L. do Komisji I instancji celem oceny skutków zdarzenia mającego miejsce w dniu [...] listopada 2014 r. w czasie wykonywania czynności służbowych. Zdarzenie to spowodowało m.in. zwolnienie lekarskie w związku z koniecznością hospitalizacji funkcjonariusza. Powodem umorzenia postępowania było ustalenie, że owego zdarzenia nie zakwalifikowano jako wypadek (protokół powypadkowy nr [...]). Brak urazu i nieuznanie zdarzenia za wypadek, zdaniem organu, czyniło postępowanie bezprzedmiotowym, dlatego je umorzono na podstawie art. 105 § 1 k.p.a.
Stanowisko to, w wyniku rozpoznania odwołania K. P., podzieliła Centralna Komisja Lekarska w powołanej na wstępie decyzji. Komisja II instancji podkreśliła, iż u strony nie stwierdzono choroby, czy też wypadku wywołanego zdarzeniem z dnia [...] listopada 2014 r. kiedy to funkcjonariusz był hospitalizowany profilaktycznie w celu ustalenia, czy doszło do zakażenia wirusem HIV od osoby z którą policjant miał bezpośredni kontakt w czasie interwencji służbowej. Nie było więc przedmiotu sprawy (wypadku), w której komisja lekarska mogła by orzekać, bowiem zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 18 listopada 2014 r. o komisjach lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, komisje te orzekają m.in. o ustaleniu uszczerbku na zdrowiu funkcjonariuszy służb wskazanych w pkt 1. Innymi słowy, skoro funkcjonariusz nie zachorował to nie powinien być skierowany na komisję lekarską i orzekany o zawiązku choroby z warunkami służby.
Skargę na decyzję Centralnej Komisji Lekarskiej z dnia [...] czerwca 2017 r. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, K. P., domagając się jej uchylenia.
Pełnomocnik strony zarzucił kwestionowanej decyzji jej wydanie z naruszeniem prawa materialnego: 1) art. 1 pkt 4 ustawy o komisjach lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, poprzez jego niezastosowanie w wyniku błędnego przyjęcia, iż brak uznania zdarzenia z dnia [...] listopada 2014 r. przez komisję wypadkowa za wypadek pozostający w związku ze służbą uniemożliwia wydanie orzeczenia o związku choroby ze szczególnymi warunkami lub właściwościami służby; 2) art. 4 ustawy z dnia 4 kwietnia 2014 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą, poprzez jego niezastosowanie w wyniku błędnego przyjęcia, iż u skarżącego nie można potwierdzić istnienia choroby, która byłaby następstwem kontaktu orzekanego z krwią zatrzymanego, albowiem nie doszło do przerwania ciągłości skóry skarżącego.