Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Góraj, Sędziowie WSA Danuta Kania, Eugeniusz Wasilewski (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Sylwia Mikuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi T. M. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty odprawy mieszkaniowej - oddala skargę -
Prezes Agencji Mieszkaniowej, decyzją nr [...] z dnia [...] października 2013 r., wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 13 ust. 7 i 47 ust. 2 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2010 r. Nr 206, poz. 1367), po rozpatrzeniu odwołania T. M. od decyzji Dyrektora [...] w B. nr [...] z dnia [...] września 2013 r. odmawiającej wypłaty odprawy mieszkaniowej, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W powyższej decyzji wskazano na następujące ustalenia faktyczne i prawne.
T. M. z dniem [...] listopada 1989 r. został zwolniony z zawodowej służby wojskowej. W dniu [...] listopada 2010 r. do Dyrektora [...] w B. wpłynął wniosek wymienionego o wypłatę odprawy mieszkaniowej. We wniosku wskazał, iż zajmuje lokal mieszkalny w L., będący w dyspozycji Wojskowej Agencji Mieszkaniowej.
Organ I instancji w piśmie z dnia [...] stycznia 2011 r. wyjaśnił, iż wniosek nie może zostać pozytywnie rozpatrzony z uwagi na fakt, iż instytucja odprawy mieszkaniowej obowiązuje od 1 lipca 2004 r. zaś wnioskujący zwolniony został z zawodowej służby wojskowej przed tą datą.
W dniu [...] sierpnia 2012 r. z byłą żoną T. M. została zawarta umowa najmu lokalu mieszkalnego położonego w L. na Osiedlu [...]. Zainteresowany w dniu [...] sierpnia 2012 r. zwolnił lokal mieszkalny w L. na Osiedlu [...]. Następnie pismem z dnia [...] listopada 2012 r. wystąpił o wydanie decyzji w sprawie odprawy mieszkaniowej.
Dyrektor [...] decyzją nr [...] z dnia [...] września 2013 r. odmówił wnioskującemu wypłaty odprawy mieszkaniowej. W uzasadnieniu wskazał, iż obowiązujące w dacie zakończenia przez stronę zawodowej służby wojskowej przepisy nie przewidywały wypłaty odprawy mieszkaniowej. Ponadto uwzględniając fakt, iż zainteresowany do [...] czerwca 2004 r. nie złożył wniosku o wypłatę ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z kwatery, nie spełnia on przesłanek określonych w art. 17 ustawy z dnia 22 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 28, poz. 143).
Od powyższej decyzji strona wniosła odwołanie zarzucając naruszenie przepisów art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b i art. 24 ust. 5 pkt 3 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP oraz art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP oraz niektórych innych ustaw. Podniósł, iż okoliczność zajmowania lokalu mieszkalnego jest bez znaczenia dla sprawy, ponieważ nie był on zajmowany na podstawie decyzji o prawie zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym.
Rozpatrując sprawę ponownie organ odwoławczy odwołał się do regulacji zawartej w art. 23 ust. 1 oraz art. 47 ust. 2 powołanej ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP i wywiódł, że odprawa mieszkaniowa jest świadczeniem wypłacanym żołnierzowi zwalnianemu z zawodowej służby wojskowej, pod warunkiem spełniania określonych wymogów.