Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Grochowska - Jung (spr.) Sędziowie WSA Danuta Kania Andrzej Kołodziej Protokolant specjalista Elwira Sipak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi P. B. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymany nią w mocy rozkaz personalny organu I instancji, 2. zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych na rzecz P. B. kwotę [...] zł (słownie: [...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
[...] P. B. orzeczeniem Rejonowej Komisji Lekarskiej z siedzibą w [...] Oddziale Straży Granicznej w G. nr [...] z dnia [...] kwietnia 2011 r., zatwierdzonym przez Okręgową Komisję Lekarską przy Komendzie Głównej Straży Granicznej, został uznany za całkowicie niezdolnego do służby i zaliczony do III grupy inwalidzkiej. Orzeczono, że inwalidztwo pozostaje w związku ze służbą w Straży Granicznej.
W związku z powyższym Komendant Główny Straży Granicznej rozkazem personalnym z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...], na podstawie art. 45 ust 1 pkt 1 w zw. z art. 49 ust 2 pkt 1 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2005 r. Nr 234, poz. 1997 ze zm.) zwolnił funkcjonariusza ze służby stałej w Straży Granicznej z dniem [...] czerwca 2011 r.
Funkcjonariusz złożył odwołanie od powyższego rozkazu, w którym wniósł o jego uchylenie i umorzenie postępowania w pierwszej instancji jako bezprzedmiotowego, ewentualnie o uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Odwołujący wskazał, iż został on orzeczeniem komisji lekarskiej uznany za całkowicie niezdolnego do służby ale jego inwalidztwo ma charakter czasowy, bowiem komisja wyznaczyła badanie kontrolne w kwietniu 2014 r. Zatem w jego sprawie nie została spełniona przesłanka do zwolnienia ze służby określona w art. 45 ust 1 pkt 1 ustawy o Straży Granicznej. Ponadto odwołujący zarzucił organowi niezastosowanie art. 47 ust 1 cytowanej ustawy, który wskazuje, że zwolnienie funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 1, 2 i 5 i ust. 2 pkt 1 i 3-7 nie może nastąpić przed upływem 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby, chyba że funkcjonariusz zgłosi pisemne wystąpienie ze służby. Tymczasem w niniejszej sprawie funkcjonariusz zaprzestał służby z powodu choroby z dniem [...] maja 2011 r., a zatem rozkaz o zwolnieniu nie powinien być wydany przed dniem [...] maja 2012 r.
Po rozpatrzeniu odwołania funkcjonariusza Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 kpa, uchylił zaskarżoną decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej w części dotyczącej daty zwolnienia ze służby i ustalił nowy termin zwolnienia ze służby na dzień [...] sierpnia 2011 r., w pozostałym zakresie utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu organ wskazując na treść art. 45 ust. 1 pkt 1 ustawy o Straży Granicznej, zgodnie z którym obligatoryjne zwolnienie funkcjonariusza następuje w przypadku orzeczenia trwałej niezdolności do służby przez komisję lekarską, stwierdził, iż przepisy ustawy nie przewidują żadnych wyjątków i możliwości zaniechania zwolnienia na skutek prawomocnego orzeczenia. W niniejszej sprawie uzasadnieniem rozwiązania stosunku służbowego jest fakt stwierdzenia całkowitej niezdolności do służby funkcjonariusza w Straży Granicznej przez komisję lekarską wykluczający możliwość pełnienia przez niego służby. Odnosząc się natomiast do zarzutu niezastosowania przez organ przepisu art. 47 ust. 1 ustawy o Straży Granicznej organ zauważył, że zwolnienie funkcjonariusza ze służby m.in. na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 1 nie może nastąpić przed upływem 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby, chyba, że funkcjonariusz zagłosi pisemne wystąpienie ze służby. Wykonanie decyzji o zwolnieniu ze służby ulega wstrzymaniu m.in. do dnia następującego po ostatnim dniu choroby, nie dłużej jednak niż do dnia następnego po upływie 12 miesięcy. Artykuł ten znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy funkcjonariusz od jakiegoś czasu nie pełni służby z powodu choroby, a następnie komisja lekarska stwierdza jego całkowitą niezdolność do służby i wówczas zwolnienie ze służby nie może nastąpić przed upływem 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby. Funkcjonariusz nie pozostawał na zwolnieniu lekarskim zarówno w dniu wydawania rozkazu personalnego nr [...] z dnia [...] czerwca 2011 r., jak również w dacie zwolnienia [...] czerwca 2011 r. Organ stwierdził, że wbrew stanowisku funkcjonariusza, orzeczenie przez komisję lekarską o niezdolności do służby oraz zwolnienie funkcjonariusza od zajęć służbowych przez przełożonego nie jest równoznaczne z zaprzestaniem służby z powodu choroby w rozumieniu art. 47 ust. 1 cyt. ustawy. Ponadto organ wyjaśnił, że strona błędnie interpretuje orzeczenie komisji lekarskiej. Stwierdzenie "całkowitej niezdolności" do służby w Straży Granicznej jest bowiem synonimem "trwałej niezdolności", a okresowy charakter wydanego orzeczenia nie odnosi się w żaden sposób do niezdolności funkcjonariusza do służby w Straży Granicznej określa natomiast datę badania kontrolnego.