Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Anna Mierzejewska Sędzia WSA - Andrzej Kołodziej Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Protokolant - referent stażysta Małgorzata Ciach po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2013 r. sprawy ze skargi I. K. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania w sprawie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską 1. stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia, 2. zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości, 3. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz skarżącego I. K. kwotę 357 zł (trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Skarżący I. K. wnosząc odwołanie od decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji w O. z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenie na broń palną myśliwską, wystąpił jednocześnie z wnioskiem o zawieszenie postępowania administracyjnego do czasu rozstrzygnięcia postępowań w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawach karnych jego dotyczących o sygn. akt [...] i [...].
Komendant Główny Policji postanowieniem z dnia [...] września 2012 r. nr [...], działając na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 i art. 98 § 1 oraz art. 101 i art. 268a k.p.a., odmówił zawieszenia postępowania. W uzasadnieniu podał powołując się na treść art. 97 § 1, że nie zachodzą przesłanki do zawieszenia wymienione w trzech pierwszych punktach, zatem skupiono się na pkt 4, tj. gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. W ocenie organu zawieszenie postępowania administracyjnego na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. zasadne jest jedynie w sytuacji, gdy na przeszkodzie rozpatrzeniu sprawy administracyjnej co do jej istoty staje problem prawny (zagadnienie wstępne), od którego rozstrzygnięcia przez inny organ lub sąd zależne jest wydanie decyzji w sprawie administracyjnej. Waloru zagadnienia wstępnego nie ma zaś kwestia rozstrzygnięcia postępowań w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawach karnych o sygn. akt [...] i [...] dotyczących skarżącego, bowiem w obrocie prawnym znajdują się dwa prawomocne wyroki skazujące go za popełnienie przestępstw z art. 90 ustawy z dnia 7 lipca1994 r. - Prawo budowlane i z art. 91 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, co wypełnia znamiona dyspozycji art. 15 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o broni i amunicji, gdyż w świetle prawomocnych skazań za przestępstwo umyślne organ Policji jest zobowiązany rozstrzygnąć sprawę co do istoty decyzją administracyjną na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 lit. a) tej ustawy. Zgodnie bowiem z jej art. 18 ust. 1 pkt 2, właściwy organ Policji cofa pozwolenie na broń, jeżeli osoba, której takie pozwolenie wydano, należy do osób, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 2 - 6. Natomiast z treści pkt 6 lit. a) wskazanego przepisu wprost wynika, że ustawodawca sam rozstrzygnął, iż osoba skazana za przestępstwo umyślne pozwolenia na broń posiadać nie może. Do oceny, czy w danej sprawie istnieje przesłanka do cofnięcia pozwolenia na broń wystarczy zatem ustalenie przez organ Policji, że osoba posiadająca pozwolenie na broń lub o nie się ubiegająca, jest skazana za przestępstwo, o którym mowa w art. 15 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy. W przedmiotowej sprawie nie istniała zatem ani przed organem I instancji w dacie wydania przez ten organ decyzji, ani przed organem II instancji przeszkoda w zastosowaniu przepisów prawa materialnego, o której mowa w przepisie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. prawa procesowego. Nie jest też możliwe zawieszenie postępowania w myśl art. 98 § 1 k.p.a., bowiem zgodnie z jego brzmieniem, organ administracji może zawiesić postępowanie, jeżeli wystąpi o to strona, na której żądanie postępowanie zostało wszczęte, a nie sprzeciwiają się temu inne strony oraz nie zagraża to interesowi społecznemu. Ponieważ postępowanie administracyjne toczy się z urzędu, a nie na wniosek strony, nie jest spełniony jeden z warunków tego przepisu, dla którego zastosowania ustawodawca wymaga łącznego wystąpienia ich wszystkich. W postanowieniu pouczono również skarżącego o możliwości zwrócenia się z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy.