Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bronisław Szydło Sędzia WSA Ewa Pisula-Dąbrowska (spr.) Sędzia WSA Andrzej Kołodziej Protokolant Katarzyna Ciacharowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi S. W. na uchwałę Rady Powiatu S. z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego oddala skargę
Uchwałą nr [...] z dnia [...] września 2008 r. Rada Powiatu S. na podstawie art. 190 ust. 2 oraz art. 190 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. z 2003 r. Nr 159, poz. 1547 z późn. zm.) w związku z art. 25 b ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 z późn. zm.) stwierdziła wygaśnięcie mandatu radnego powiatu s. S. W., wybranego w okręgu wyborczym nr [...] z listy nr [...].
W uzasadnieniu podano, że zgodnie z art. 25 b cyt. ustawy o samorządzie powiatowym, radni nie mogą prowadzić działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z innymi osobami, z wykorzystaniem mienia powiatu, w którym radny uzyskał mandat, a także zarządzać taką działalnością lub być przedstawicielem czy pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności. S. W. będąc radnym pełnił funkcję członka zarządu Powiatowego Banku Spółdzielczego w S., który prowadzi obsługę finansową budżetu powiatu s. W związku z powyższym Rada Powiatu uznała, że radny będąc członkiem zarządu banku sprawującego obsługę finansową budżetu powiatu zarządza działalnością gospodarczą "z wykorzystaniem mienia powiatu", tj. środków zgromadzonych na rachunku bankowym, co spełnia przesłanki wymienione w cyt. wyżej art. 25 b ustawy o samorządzie powiatu. Na potwierdzenia powyższego stanowiska przytoczono wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2 kwietnia 2008 r. sygn. II OSK 63/08, w uzasadnieniu którego zawarto tezę o zakazie łączenia funkcji radnego z funkcją członka organu wykonawczego banku sprawującego obsługę finansową jednostki samorządu terytorialnego, w której radny uzyskał mandat.
Powyższa uchwała stała się przedmiotem skargi S. W. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarżący zarzucił jej naruszenie art. 25 b ust 1 cyt. ustawy o samorządzie powiatowym, a także art. 2 i art. 7 Konstytucji RP. Podniósł, że pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 z późn. zm.), której art. 2 ust 1 określa ją jako zarobkową działalność wytwórczą, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i eksploatację zasobów naturalnych, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły. Wywodził, że art. 110 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r., Nr 72, poz. 665 z późn. zm.), stanowi, w formie fakultatywnej, że bank może pobierać przewidziane w umowie prowizje i opłaty z tytułu wykonywanych czynności bankowych. Oznacza to, że bank prowizji pobierać nie musi i nie pobiera, a zatem nie ma w jego sytuacji naruszenia zakazu wyrażonego w art. 25 b ust. 1 cyt. ustawy o samorządzie powiatowym albowiem nie został spełniony jeden z podstawowych warunków działalności gospodarczej tj. jej zarobkowy charakter.