Sprawa ze skargi I. S. na orzeczenie Centralnej Komisji Lekarskiej ABW w przedmiocie kategorii zdolności do służby i związku stwierdzonych schorzeń ze służbą
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras, Sędziowie WSA Anna Mierzejewska (spr.), Eugeniusz Wasilewski, Protokolant Mateusz Rogala, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lutego 2008 r. sprawy ze skargi I. S. na orzeczenie Centralnej Komisji Lekarskiej ABW z dnia [...] września 2007 r. nr [...] w przedmiocie kategorii zdolności do służby i związku stwierdzonych schorzeń ze służbą 1. oddala skargę w zakresie kategorii zdolności do służby 2. w pozostałej części odrzuca skargę

Uzasadnienie strona 1/5

I. S. orzeczeniem Regionalnej Komisji Lekarskiej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego nr 1 z dnia [...] września 2006 r. nr [...] został uznany za trwale niezdolnego do służby - kategoria "D" i zaliczony do III grupy inwalidzkiej, przy czym inwalidztwo pozostaje w związku ze służbą. W uzasadnieniu orzeczenia organ podał m.in., że inwalidztwo pozostaje w związku ze służbą w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, a schorzenie badanego powoduje trwałą niezdolność do służby i spełnia wymogi określone w rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 marca 2003 r. (Dz. U. Nr 52, poz. 455 zał. 2 pkt 2 i 8). Ponadto organ podał, iż orzeczenie zostało wydane "w oparciu" o ustawę o zaopatrzeniu emerytalnym z dnia 18 lutego 1994 r. (Dz. U. Nr 53, poz. 214 z późn. zm.) i rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 sierpnia 2003 r. (Dz. U. Nr 160, poz. 1552).

Orzeczenie powyżej określonego organu - w ramach nadzoru - zostało uchylone przez Centralną Komisję Lekarską Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w dniu [...] stycznia 2007 r., która wydała w tym samym dniu orzeczenie nr [...], uznając m.in. I. S. za trwale niezdolnego do służby (kat. "D"), zaliczając go do III grupy inwalidzkiej, a inwalidztwo nie pozostaje w związku ze służbą. Organ podał, iż orzeczenie wydano na podstawie powyżej określonej ustawy i rozporządzenia.

I. S. na orzeczenie nr [...] wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, zarzucając, iż zaskarżone orzeczenie zostało wydane z naruszeniem przepisów postępowania administracyjnego, tj. art. 6, 9, 11, 80, 107 kpa. Ponadto skarżący zarzucił, że organ naruszył § 25 ust. 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 2003 r. w sprawie oceny zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (Dz. U. Nr 88, poz. 809 z poźn. zm.), poprzez nieokreślenie, która (bądź które) z przesłanek wskazanych w tym przepisie, stanowiła podstawę uchylenia prawomocnego orzeczenia Regionalnej Komisji Lekarskiej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i zasądzenie kosztów postępowania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 22 czerwca 2007 r. w sprawie o sygnaturze II SA/Wa 585/07 uchylił zaskarżone orzeczenie w zakresie kategorii zdolności do służby, a w pozostałej części odrzucił skargę.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, iż z akt postępowania administracyjnego wynika jednoznacznie, że zaskarżone orzeczenie spełnia wymogi określone w § 14 pkt 1 cytowanego rozporządzenia. Zwrócił uwagę na fakt, iż zgodnie z wzorem stanowiącym załącznik nr 3 do rozporządzenia, orzeczenie powinno zawierać uzasadnienie. Dodatkowo podniósł, iż kontrola orzeczeń komisji lekarskich o uznaniu za zdolnego do służby dokonywana przez sąd administracyjny obejmuje sprawdzenie prawidłowości postępowania poprzedzającego ustalenie stanu zdrowia żołnierza, a w szczególności, czy badania stanu zdrowia żołnierza były wszechstronne, oparte na wyczerpującym wywiadzie chorobowym i pełnych badaniach przedmiotowych oraz czy dokonana następnie kwalifikacja zdolności do służby wojskowej była zgodna z przepisami w sprawie zasad określania zdolności do służby oraz właściwości i trybu postępowania komisji lekarskich w tych sprawach (vide: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 stycznia 2001 r. o sygn. akt III SA 2930/00 - LEX nr 47318).

Strona 1/5