Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska (spr.), Sędziowie WSA Danuta Kania, Adam Lipiński, , Protokolant specjalista Elwira Sipak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 maja 2014 r. sprawy ze skargi A. Z. na decyzję Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w części dotyczącej powołania podstawy prawnej - oddala skargę -
Dyrektor Generalny Służby Więziennej decyzją z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 156 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267) po rozpatrzeniu odwołania A. Z. od decyzji Dyrektora okręgowego Służby Więziennej w [...] z dnia [...] maja 2013 r. odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji personalnych Dyrektora Aresztu Śledczego w [...] dotyczących przyznania i ustalenia nimi nagród rocznych za lata 1998-2007 tj.:
1) decyzji z dnia [...] kwietnia 2001 r. nr [...], znak [...];
2) decyzji z dnia [...] marca 2002 r. nr [...], znak [...];
3) decyzji z dnia [...] marca 2002 r. nr [...], znak [...];
4) decyzji z dnia [...] marca 2003 r. nr [...], znak [...];
5) decyzji z dnia [...] marca 2004 r. nr [...], znak [...];
6) decyzji z dnia [...] marca 2004 r. nr [...], znak [...];
7) decyzji z dnia [...] kwietnia 2004 r. nr [...], znak [...];
8) decyzji z dnia [...] kwietnia 2004 r. nr [...], znak [...]
9) decyzji z dnia [...] marca 2005 r. nr [...], znak [...];
10) decyzji z dnia [...] marca 2006 r. nr [...], znak [...];
11) decyzji z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...], znak [...];
12) decyzji z dnia [...] kwietnia 2007 r. nr [...], znak [...];
Postanowił utrzymać w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji organ podał, że wnioskiem z dnia [...] lipca 2010 r. A. Z. wystąpił do Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w [...] o stwierdzenie nieważności następujących decyzji Dyrektora Aresztu Śledczego w [...], wydanych w przedmiocie nagród rocznych za lata 1998-2007:
1) decyzji z dnia [...] kwietnia 2001 r. nr [...], znak [...];
2) decyzji z dnia [...] marca 2002 r. nr [...], znak [...];
3) decyzji z dnia [...] marca 2002 r. nr [...], znak [...];
4) decyzji z dnia [...] marca 2003 r. nr [...], znak [...];
5) decyzji z dnia [...] marca 2004 r. nr [...], znak [...];
6) decyzji z dnia [...] marca 2004 r. nr [...], znak [...];
7) decyzji z dnia [...] kwietnia 2004 r. nr [...], znak [...];
8) decyzji z dnia [...] kwietnia 2004 r. nr [...], znak [...]
9) decyzji z dnia [...] marca 2005 r. nr [...], znak [...];
10) decyzji z dnia [...] marca 2006 r. nr [...], znak [...];
11) decyzji z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...], znak [...] ;
12) decyzji z dnia [...] kwietnia 2007 r. nr [...], znak [...];
13) decyzji z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] znak [...]
Decyzją z dnia [...] września 2010 r. nr [...] Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w [...] odmówił stwierdzenia nieważności ww. decyzji Dyrektora Aresztu Śledczego w [...].
Po rozpoznaniu odwołania od powyższej decyzji, Dyrektor Generalny Służby Więziennej w [...] decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. [...], utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję, nie znajdując podstaw do uwzględnienia odwołania.
W wyniku skargi na ww. decyzję z dnia [...] stycznia 2011 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 20 września 2011 r. o sygn. akt II SA/Wa 568/11 uchylił zaskarżoną decyzję i decyzję organu I instancji oraz wskazał, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że z urzędu powziął informację, że jedna z decyzji, objętych wnioskiem o stwierdzenie nieważności, została poddana kontroli instancyjnej, w tym także kontroli sądowoadministracyjnej. Decyzja Dyrektora Aresztu Śledczego w [...] z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] została utrzymana w mocy decyzją Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w [...] z dnia [...] maja 2008 r. nr [...], natomiast Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 24 września 2008 r. o sygn. akt II SA/Ol 420/08 oddalił skargę A. Z. na tę decyzję. Z kolei Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 17 lipca 2009 r. o sygn. akt I OSK 1422/08 oddalił skargę kasacyjną od ww. wyroku WSA w Olsztynie. Orzekające w sprawie organy Służby Więziennej w żaden sposób nie wyjaśniły tej kwestii, nie zwracając uwagi, że tego rodzaju fakty mają istotne znaczenie nie tylko z punktu widzenia treści rozstrzygnięcia, ale nade wszystko właściwości organu w sprawie o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Aresztu Śledczego w [...] z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] Skoro bowiem decyzja ta została poddana kontroli instancyjnej, to postępowanie w przedmiocie stwierdzenia jej nieważności, jakie skarżący zainicjował, winno obejmować obie decyzje, co w takiej sytuacji nie pozostaje bez wpływu na właściwość organu. Co więcej, skoro Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 24 września 2008 r. o sygn. akt II SA/Ol 420/08 oddalił skargę A Z. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w [...] z dnia [...] maja 2008 r. nr [...] Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 17 lipca 2009 r. o sygn. akt I OSK 1422/08 oddalił skargę kasacyjną od tegoż wyroku, to w kwestii rozstrzygnięcia w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji zastosowanie znajduje uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 grudnia 2009 r. o sygn. akt I OPS 6/09 (publ. ONSAiWSA 2010/2/18, LEX nr 530338), w której uznano, że żądanie stwierdzenia nieważności decyzji, na którą skargę oddalono prawomocnym wyrokiem sądu administracyjnego, powinno zostać załatwione poprzez wydanie decyzji o odmowie wszczęcia postępowania w trybie art. 157 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego.