Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk, Sędziowie WSA Ewa Kwiecińska (spr.), Stanisław Marek Pietras, Protokolant starszy specjalista Małgorzata Plichta, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi Z. L. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku - oddala skargę -
Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] września 2016 r. nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 23 ze zm.) utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] stycznia 2016 r. w przedmiocie odmowy przyznania Z.L. świadczenia w drodze wyjątku.
Organ nadmienił, że przyznanie świadczenia na podstawie art. 83 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 887), zwanej dalej ustawą emerytalną, jest możliwe, jeżeli wnioskodawca spełnił łącznie wszystkie opisane w ww. przepisie warunki.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, Prezes ZUS nadal nie stwierdził istnienia przesłanek umożliwiających pozytywne załatwienie sprawy. Z akt sprawy nie wynikają szczególne okoliczności, na skutek których strona nie nabyła uprawnień do świadczenia w trybie zwykłym. Szczególne okoliczności to wydarzenia o charakterze nadzwyczajnym, które, wbrew zamiarom i woli ubezpieczonego, stanowią niemożliwą do przezwyciężenia przeszkodę w kontynuowaniu zatrudnienia.
Prezes ZUS nadmienił, że orzeczeniem z dnia [...] sierpnia 2015 r. lekarz orzecznik ZUS ustalił, że Z.L. jest trwale całkowicie niezdolny do pracy od 25 października 2014 r. i niezdolny do samodzielnej egzystencji od 1 lipca 2015 r. do 31 sierpnia 2018 r. Orzeczeniem z dnia [...] lipca 2016 r. lekarz orzecznik ZUS ustalił, że strona nadal jest trwale całkowicie niezdolna do pracy oraz niezdolna do samodzielnej egzystencji do 31 sierpnia 2018 r.
Zdaniem organu na przestrzeni 61 lat życia, ubezpieczony udokumentował 26 lat, 11 miesięcy i 21 dni okresów składkowych i nieskładkowych. W 10-leciu przed powstaniem całkowitej niezdolności do pracy i zgłoszeniem wniosku - zamiast 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych, wymaganych do przyznania świadczenia w trybie zwykłym, Z.L. udokumentował tylko 6 miesięcy i 2 dni tych okresów.
Przyznanie świadczenia w drodze wyjątku jest możliwe tylko wtedy, gdy do wymaganego okresu ubezpieczenia brakuje niewielki okres, który dodatkowo muszą usprawiedliwiać szczególne okoliczności.
Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej Z.L. podlegał ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym do 30 września 2002 r. W okresie od 1 czerwca 2001 r. do 30 września 2002 r. wymieniony nie opłacał składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Natomiast działalność gospodarczą prowadził do dnia 4 lipca 2007 r.
Zdaniem organu Z.L. miał realną możliwość kształtowania przebiegu ubezpieczenia. Zaprzestanie opłacania składek na ubezpieczenie społeczne w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą nie może być "premiowane" przyznawaniem świadczenia w drodze wyjątku. Trudności z prowadzeniem działalności gospodarczej nie są okolicznościami szczególnymi, o których mowa w przepisie art. 83 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.