Sprawa ze skargi na decyzję Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów w przedmiocie stwierdzenia nieważności postępowania w sprawie nadania stopnia doktora
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Borowiecki, Sędzia WSA Konrad Łukaszewicz (spr.), Sędzia WSA Sławomir Fularski, Protokolant specjalista Wiesława Jesiotr, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lutego 2020 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności postępowania w sprawie nadania stopnia doktora 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymane nią w mocy uchwały Rady Wydziału [...] Uniwersytetu [...] z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...], nr [...]; 2. zasądza od Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów na rzecz J. S. kwotę 697 (słownie: sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/7

Kontrolą sądowoadministracyjną w niniejszej sprawie objęte zostało postępowanie administracyjne zakończone decyzją Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów (zwanej dalej: "Centralną Komisją") z dnia [...] stycznia 2019 r. o numerze [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności postępowania w sprawie nadania stopnia doktora.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

Uchwałą z dnia [...] listopada 2015 r. Rada Wydziału [...] Uniwersytetu [...] (zwana dalej: "Radą Wydziału") - działając na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1789 ze zm.; zwanej dalej: "ustawą o stopniach naukowych") - wszczęła postępowanie o stwierdzenie nieważności postępowania w sprawie nadania stopnia doktora nauk humanistycznych J. S. (zwanej dalej: "Skarżącą").

Po przeprowadzeniu postępowania Rada Wydziału podjęła w dniu [...] lutego 2017 r. dwie uchwały:

1) o numerze [...] - stwierdzającą nieważność postępowania w sprawie nadania Skarżącej stopnia doktora nauk humanistycznych, powołując w jej podstawie prawnej przepis art. 29 ust. 1 ustawy o stopniach naukowych;

2) o numerze [...] - stwierdzającą nieważność uchwały własnej z dnia [...] listopada 2010 r. w sprawie nadania Skarżącej stopnia doktora nauk humanistycznych, powołując w jej podstawie prawnej przepisy art. 14 ust. 2 oraz art. 29 ust. 1 ustawy o stopniach naukowych.

W uzasadnieniu do uchwały o numerze [...] podniesiono, że Rada Wydziału zapoznała się z rezultatami pracy Komisji powołanej w dniu [...] czerwca 2014 r. do przeprowadzenia postępowania dowodowego w sprawie stwierdzenia nieważności nadania Skarżącej stopnia doktora, jak również ze stanowiskiem Skarżącej z dnia [...] lutego 2017 r., a następnie stwierdziła, że sformułowany wobec niej zarzut przypisania sobie autorstwa istotnego fragmentu lub innych elementów cudzego utworu lub ustalenia naukowego - jest uzasadniony. Zdaniem Rady Wydziału, nie istnieją jakiekolwiek wątpliwości co do charakteru nieoznaczonych przytoczeń w pracy doktorskiej Skarżącej, które pozwalałyby je traktować jako dający się usprawiedliwić błąd warsztatowy lub redakcyjny.

Natomiast w uzasadnianiu do uchwały o numerze [...] r. wskazano, że podjęta została ona na wniosek Dziekana i stanowi konsekwencję uchwały Rady Wydziału z tego samego dnia o numerze [...].

Po rozpatrzeniu odwołań Skarżącej z dnia 26 kwietnia 2017 r. od uchwał Rady Wydziału z dnia [...] lutego 2017 r. Centralna Komisja wydała zaskarżoną decyzję z dnia [...] stycznia 2019 r., którą utrzymała w mocy uchwały Rady Wydziału o numerach: [...] i [...].

W uzasadnieniu wskazano, że Skarżąca złożyła odwołania zarówno od uchwały o numerze [...], jak również od "komplementarnej kolejnej" uchwały o numerze [...], zaś odwołania te dotyczyły jednej sprawy administracyjnej prowadzonej w jednym postępowaniu, wobec czego zostały one rozpoznane łącznie. W ocenie Centralnej Komisji, Rada Wydziału przeprowadziła szczegółowe postępowanie wyjaśniające i po dokonanej analizie materiału dowodowego stwierdziła ewidentną nierzetelność naukową autorki przedłożonej w przewodzie doktorskim rozprawy doktorskiej. Okoliczności sprawy wskazywały zatem, że istotnie wystąpiły przesłanki, o których mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o stopniach naukowych. Nadto wskazano, że w toku wznowionego postępowania Rada Wydziału ponownie oceniła kwestie zasadności przyjęcia rozprawy doktorskiej, z uwzględnieniem nowych okoliczności sprawy, i na tej podstawie rozstrzygnęła kwestie stwierdzenia nieważności postępowania w sprawie nadania stopnia doktora.

Strona 1/7