Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski, Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska (spr.), Ewa Kwiecińska, Protokolant starszy sekr. sądowy Sylwia Rosińska-Czaykowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 czerwca 2017 r. sprawy ze skarg W. W. na decyzję Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji - stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji i decyzji Dowódcy Jednostki Wojskowej [...] w S.
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2016 r. Nr [...], wydaną na podstawie art. 127 § 2 i art. 138 § 2 Kpa, Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych, uchylił decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej [...] z dnia [...] lipca 2015 r. Nr [...], w sprawie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Dowódcy JW [...] Nr [...] z dnia [...] listopada 2013 r. o odmowie przyznania W. W., w ostatnim miesiącu pełnienia służby wojskowej, prawa do dodatku za bezpośrednią obsługę wojskowych statków powietrznych oraz dodatku za mistrzowską klasę kwalifikacyjną i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.
W uzasadnieniu decyzji organ podał, że [...] W. W. pełnił zawodową służbę wojskową w Jednostce Wojskowej [...] do dnia 23 października 2013 r. Decyzją Nr [...] Dowódca JW [...] odmówił w/w żołnierzowi przyznania w ostatnim miesiącu pełnienia służby, dodatku za bezpośrednią obsługę wojskowych statków powietrznych oraz dodatku za mistrzowską klasę kwalifikacyjną.
W. W. złożył odwołanie od tej decyzji do Dowódcy JW [...], domagając się przyznania przedmiotowych dodatków.
Organ odwoławczy nie uwzględnił żądań strony i decyzją Nr [...] z dnia
[...] grudnia 2013 r. utrzymał przedmiotową decyzję w mocy.
Następnie w dniu 14 stycznia 2015 r. W. W. skierował do Dowódcy JW [...] wniosek, dotyczący żądania wszczęcia postępowania w sprawie nieważności decyzji Dowódcy JW [...] Nr [...].
Dowódca JW [...] decyzją Nr [...] z dnia [...] lipca 2015 r. odmówił stwierdzenia nieważności ww. decyzji, ze względu na brak istnienia przesłanek określonych w art. 156 § 1 kpa.
Od tej decyzji strona wniosła odwołanie do Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych, domagając się w nim jednocześnie przywrócenia terminu do jego złożenia ze względu na błędne poinformowanie strony przez organ I instancji w zaskarżonej decyzji, co do prawa odwołania.
Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych po analizie zgromadzonego materiału ustalił, że organ I instancji w swojej decyzji uznał, iż decyzja dowódcy JW [...] Nr [...] została wydana zgodnie z obowiązującymi przepisami. Biorąc jednak pod uwagę odwołanie strony oraz załączony przez JW [...] materiał sprawy nie zgodził się z zaprezentowanym w zaskarżonej decyzji rozstrzygnięciem. Organ wskazał, że pogląd przedstawiony przez organ, nie znajduje odzwierciedlenia w załączonej dokumentacji oraz obowiązujących w tej kwestii przepisach. Uzasadnienie zaś zaskarżonej decyzji pomija całkowicie okres pobierania przez stronę dodatku, w formie zachowanej oraz dodatku wyrównawczego, który niewątpliwie ma wpływ na prawo do przywrócenia dodatku w ostatnim miesiącu pełnienia służby.
Organ II instancji wskazał też, że organy wojskowe, prowadzące postępowanie administracyjne w przedmiocie uprawnień żołnierzy zawodowych do dodatków przysługujących im w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej, winny przeprowadzić dogłębną analizę obowiązujących w tej kwestii przepisów prawa oraz zgromadzić dokumentację potwierdzająca okresy i wysokość otrzymywanych dodatków oraz ich formę w przypadku dodatków pobieranych przed 2000 r.