Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Pisula-Dąbrowska Sędziowie WSA Ewa Marcinkowska (spr.) Stanisław Marek Pietras Protokolant specjalista Elwira Sipak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 listopada 2011 r. sprawy ze skargi G. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby w Straży Granicznej oddala skargę
G. K. wniósł skargę na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] utrzymującą w mocy rozkaz personalny Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby stałej w Straży Granicznej.
Do wydania powyższej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Orzeczeniem dyscyplinarnym z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] Komendant Główny Straży Granicznej, działając na podstawie art. 136 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 234, poz. 1997 ze zm.) wymierzył G. K. karę dyscyplinarną wydalenia ze służby. Orzeczenie to zostało utrzymane w mocy orzeczeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...].
Powołując się na wskazne wyżej okoliczności, Komendant Główny Straży Granicznej rozkazem personalnym z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...], wydanym na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 49 ust. 2 pkt 2 powołanej ustawy o Straży Granicznej, zwolnił G. K. ze służby w Straży Granicznej z dniem 31 marca 2011 r. Na podstawie art. 108 k.p.a. rozkazowi temu organ nadał rygor natychmiastowej wykonalności.
W uzasadnieniu rozkazu personalnengo Komendant Główny Straży Granicznej wskazał, że stosownie do treści art. 45 ust. 1 pkt 3 ustawy o Straży Granicznej, w sytuacji wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby zwolnienie funkcjonariusza ze służby jest obligatoryjne. Odnośnie nadania rozkazowi personalnemu rygoru natchmiastowej wykonalności, organ podniósł, że uzasadnione jest to z uwagi na ważny interes służby, wyrażający się szczególnym statusem i zadaniami Straży Granicznej, realizowanymi wyłącznie przez osoby spełniające warunki określone przepisami ustawy o Straży Granicznej.
W odwołaniu od powyższej decyzji G. K. zarzucił Komendantowi Głównemu Straży Granicznej, że nie uwzględnił faktu, iż w przedmiocie wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby nadal jest prowadzone postępowanie, albowiem w dniu 8 lutego 2011 r. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na wskazane wyżej orzeczenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] stycznia 2011 r. G. K. ponadto wniósł o wstrzymanie wykonania decyzji organu I instancji, w oparciu o art.135 k.p.a. Zakwestionował również zasadność nadania zaskarżonej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, wskazując, że jest on jedynym żywicielem rodziny.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. decyzją z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie Minister podtrzymał argumentację wyrażoną w decyzji Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] lutego
2011 r.