Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Żurawska - Matusiak (spr.), Sędziowie WSA Ewa Pisula - Dąbrowska, Agnieszka Góra - Błaszczykowska, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Maria Zawada, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2011 r. sprawy ze skargi W. N. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie mianowania na stopień służbowy aspiranta celnego w korpusie aspirantów Służby Celnej oddala skargę
Szef Służby Celnej decyzją nr [...] z [...] maja 2011 r., wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa, utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] nr [...] z [...] listopada 2009 r. o mianowaniu W. N. (dalej jako skarżący) na stopień służbowy aspiranta celnego w korpusie aspirantów Służby Celnej, w zakresie określenia korpusu.
Do wydania powyższych decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.
[...] listopada 2009 r. Dyrektor Izby Celnej w [...] , działając na podstawie art. 223 ust. 1 i 4 oraz art. 115 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej, mianował skarżącego z dniem [...] listopada 2009 r. na stopień służbowy aspiranta celnego w korpusie aspirantów Służby Celnej.
Pismem z 14 grudnia 2009 r. skarżący odwołał się od ww. aktu mianowania do Szefa Służby Celnej, zarzucając organowi I instancji naruszenie:
1. przepisów prawa procesowego, w tym zasady praworządności wyrażonej w art. 6 kpa oraz bezpośrednio w art. 7 Konstytucji RP, poprzez nieuwzględnienie przepisu prawa powszechnie obowiązującego (art. 223 ust. 3 pkt 2 ustawy o Służbie Celnej) i rozstrzygnięcie sprawy w oparciu o interpretacje Szefa Służby Celnej zawarte w pismach nr [...] oraz [...] , a także przepisu art. 7 kpa poprzez wydanie decyzji bez niezbędnego wyjaśnienia stanu faktycznego w postaci zajmowania przez odwołującego stanowiska związanego z podporządkowaniem funkcjonariuszy celnych lub pracowników;
2. przepisu prawa materialnego w postaci art. 223 ust. 3 pkt 2 ustawy o Służbie Celnej, poprzez jego błędną wykładnię w zakresie pojęcia "przed dniem wejścia w życie ustawy" oraz jego niezastosowanie przy rozstrzygnięciu sprawy.
Wobec powyższego skarżący wnosił o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji i orzeczenie co do istoty sprawy, poprzez mianowanie go na stopień służbowy podkomisarza celnego w korpusie oficerów młodszych Służby Celnej, ewentualnie przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji ze wskazaniem, że przy ponownym rozpatrzeniu sprawy należy wziąć pod uwagę dyspozycję art. 223 ust. 3 pkt 2 ustawy o Służbie Celnej.
W uzasadnieniu odwołania skarżący wskazał, że w trakcie pełnienia służby zajmował stanowiska służbowe związane z podporządkowaniem funkcjonariuszy celnych lub pracowników. W związku z powyższym spełniał warunki określone w art. 223 ust. 3 pkt 2 ustawy do mianowania do korpusu oficerów młodszych Służby Celnej. Zdaniem odwołującego pojęcie "przed dniem wejścia w życie ustawy", użyte w tym przepisie, powinno być rozumiane zgodnie z wykładnią językową, jako dowolny okres poprzedzający wejście w życie ustawy, tj. dowolny okres trwający co najmniej do dnia wejścia w życie ustawy.
Szef Służby Celnej, w odpowiedzi na powyższe odwołanie, w piśmie z 14 stycznia 2010 r. poinformował skarżącego, że mianowanie na stopień służbowy nie ma charakteru decyzji administracyjnej, a zatem nie przysługuje od niego odwołanie w trybie administracyjnym.
Wobec ostatecznego przesądzenia przez Naczelny Sąd Administracyjny kwestii charakteru prawnego mianowań na stopnie służbowe Szef Służby Celnej [...] maja 2011 r. wydał decyzję, którą, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa, utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z [...] listopada 2009 r. o mianowaniu skarżącego na stopień służbowy w korpusie aspirantów Służby Celnej, w zakresie określenia korpusu.