Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kwiecińska, Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, Asesor WSA Joanna Kruszewska-Grońska (spr.), , Protokolant referent stażysta Adrianna Siniarska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 września 2020 r. sprawy ze skargi S. C. na decyzję Szefa Agencji Wywiadu z dnia [...] listopada 2019 r. nr [...] w przedmiocie przydziału lokalu mieszkalnego oddala skargę
Decyzją z [...] kwietnia 2008 r. nr [...] Szef Agencji Wywiadu (dalej: "Szef AW", "organ") przydzielił S. C. (dalej: "skarżący"), będącemu wówczas funkcjonariuszem Agencji Wywiadu, a także członkom jego rodziny (żonie - M. oraz córce - W.) lokal mieszkalny nr [...] przy ul. [...] w W., o powierzchni użytkowej 46,85 m kw., w tym powierzchni mieszkalnej 26,78 m kw.
Wobec nieuiszczania przez skarżącego czynszu za ww. lokal mieszkalny przez sześć, a następnie przez dziewięć pełnych okresów płatności, Szef AW wszczął postępowanie o opróżnienie tego lokalu. W toku tego postępowania skarżący (będący już byłym funkcjonariuszem Agencji Wywiadu) nie dokonał żadnej wpłaty na poczet bieżących bądź zaległych kwot czynszowych. Decyzją z [...] czerwca 2015 r. nr [...], w oparciu m.in. o § 10 ust. 2 pkt 6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz tymczasowych kwater przeznaczonych dla funkcjonariuszy Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2014 r., poz. 442 ze zm.; dalej: "rozporządzenie") organ zobowiązał skarżącego do opróżnienia przedmiotowego lokalu w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna. Powyższa decyzja została utrzymana w mocy decyzją Szefa AW z [...] września 2015 r. nr [...].
Postanowieniem Wojewody [...] z [...] maja 2017 r. nr [...] wezwano skarżącego do opróżnienia z rzeczy i osób jego prawa reprezentujących lokalu mieszkalnego nr [...] położonego w budynku przy ul. [...] w W., pod rygorem zastosowania środka egzekucyjnego w postaci opróżnienia lokalu mieszkalnego i innych pomieszczeń. Natomiast postanowieniem z [...] lipca 2018 r. nr [...] Wojewoda [...] wezwał małżonkę skarżącego do opróżnienia ww. lokalu z rzeczy i osób jej prawa reprezentujących.
W dniu 18 października 2017 r. Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok w sprawie o sygn. akt K 27/15, w którym stwierdził, że art. 144 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r., poz.1427; dalej: "u.p.e.a.") w zakresie, w jakim odnosi się do egzekucji z nieruchomości lub lokalu (pomieszczenia) służących zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych zobowiązanego, jest niezgodny z art. 30, art. 71 ust. 1 i art. 75 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, przez to, że nie zawiera regulacji gwarantujących minimalną ochronę przed bezdomnością osobom, które nie są w stanie we własnym zakresie zaspokoić swoich potrzeb mieszkaniowych. W orzeczeniu tym wskazano m.in., iż przewidziany na gruncie prawa cywilnego model ochrony przed eksmisją "na bruk" nie odnosi się do wypadków, gdy obowiązek opróżnienia lokalu mieszkalnego wykonywany jest w trybie przepisów u.p.e.a.; u.p.e.a. nie zawiera regulacji ochronnych dotyczących eksmisji "na bruk".
Mając na uwadze powyższe przepisy oraz wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 18 października 2017 r. (sygn. akt K 27/15), decyzją z [...] października 2019 r. nr [...] Szef AW, mając za podstawę art. 113 i art. 112 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2020 r., poz. 27 ze zm.; dalej: "ustawa o ABW oraz AW"), a także § 11 ust. 2 w związku z § 10 ust. 2 pkt 6 rozporządzenia, Szef AW przydzielił skarżącemu lokal mieszkalny nr [...] położony w W. przy ul. [...], o powierzchni całkowitej 33,70 m kw., w tym powierzchni mieszkalnej 17,57 m kw., wskazując żonę i córkę skarżącego jako osoby uprawnione do wspólnego zamieszkania z nim.