Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska, Sędziowie WSA Sławomir Antoniuk, Danuta Kania (sprawozdawca), Protokolant specjalista Marek Kozłowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 marca 2017 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia [...] z siedzibą w [...] na decyzję Prokuratora Generalnego z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Prokuratora Krajowego z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...]
Prokurator Generalny decyzją z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23), dalej również jako: "k.p.a.", art. 16 ust. 1 i 2 w zw. z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2015 r., poz. 2058 ze zm.), dalej również jako: "u.d.i.p.", utrzymał w mocy decyzję Prokuratora Krajowego z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] o odmowie udostępnienia informacji publicznej objętej wnioskiem Stowarzyszenia [...] z siedzibą w [...] (dalej również jako: "Stowarzyszenie") z dnia [...] maja 2016 r. W uzasadnieniu decyzji Prokurator Generalny przedstawił dotychczasowy tok postępowania wskazując, co następuje:
Wnioskiem z dnia [...] maja 2016 r., przesłanym pocztą elektroniczną, a następnie uzupełnionym stosownie do wezwania z dnia 17 maja 2016 r., Stowarzyszenie zwróciło się o udostępnienie informacji publicznej w zakresie cyt.: "jakie sprawy umorzone zostały przesłane/przekazane do Prokuratury Krajowej oraz o jakie sprawy umorzone zwróciła się Prokuratura Krajowa od dnia jej powołania - informację proszę podać poprzez udostępnienie nazwy jednostki z jakiej akta zostały przekazane, sygnatury oraz daty wpływu do Prokuratury Krajowej".
Decyzją z dnia [...] czerwca 2016 r., sygn. akt [...], Prokurator Krajowy, działając na podstawie art. 16 ust. 1 i 2 w zw. z art. 5 ust. 1 u.d.i.p. oraz art. 104 k.p.a., odmówił udostępnienia żądanej informacji.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że zgodnie z art. 5 ust. 1 u.d.i.p. prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych. Taką tajemnicą chronioną przez art. 156 § 5 i art. 159 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555 ze zm.), dalej: "k.p.k.", jest tajemnica postępowania przygotowawczego.
Dalej organ podniósł, że na gruncie wykładni językowej ukształtowało się jednolite orzecznictwo sądów administracyjnych, które uznaje, że norma art. 156 § 5 k.p.k. nie obowiązuje w przypadku, gdy postępowanie przygotowawcze zostało zakończone. Postępowanie przygotowawcze można zaś uznać za zakończone wówczas, gdy jego ustalenia dały podstawę do zainicjowania postępowania sądowego lub też uzasadniły wydanie ostatecznej decyzji procesowej, która wyklucza podjęcie na nowo lub wznowienie postępowania, a więc gdy zrealizowane zostały ustawowe cele tego etapu postępowania karnego określone w art. 297 § 1 k.p.k. Jednak umorzone postępowanie przygotowawcze, w którym nie są wykonywane czynności procesowe, nie może być traktowane jako zakończone w sensie procesowym, gdyż sam fakt jego umorzenia nie wyklucza możliwości podjęcia go na nowo lub jego wznowienia na podstawie art. 327 § 1 i 2 k.p.k., co jest możliwe do czasu upływu terminu przedawnienia karalności określonego w art. 101 § 1 i 102 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553 ze zm.). Do tego momentu uprawnione do prowadzenia śledztwa lub dochodzenia organy są zobligowane do kontynuowania czynności wykrywczych zmierzających do realizacji celów postępowania przygotowawczego.