Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej, Sędzia WSA Sławomir Antoniuk (spr.), Tomasz Szmydt, , Sylwia Mikuła, Protokolant specjalista, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 listopada 2019 r. sprawy ze skargi R. B. na decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ponownego przeliczenia i wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...].
Komendant Główny Straży Granicznej decyzją z dnia [...] marca 2019 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096, z późn. zm.); zwanej dalej K.p.a. oraz art. 118 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 147) w związku z § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 września 2005 r. w sprawie ekwiwalentów pieniężnych za niewykorzystane przez funkcjonariusza Straży Granicznej urlopy i czas wolny od służby (Dz. U. z 2005 r. Nr 186 poz. 1560), po rozpatrzeniu odwołania R. B., utrzymał w mocy decyzję Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] odmawiającą ponownego przeliczenia i wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy wraz z odsetkami.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazał, że R.B. została zwolniona ze służby w Straży Granicznej rozkazem personalnym Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] z dniem [...] kwietnia 2014 r.
W związku ze zwolnieniem funkcjonariuszce wypłacono należności przysługujące z tytułu zwolnienia (zgodnie z brzmieniem art. 118 ustawy o Straży Granicznej obowiązującym w dacie zwolnienia ze służby i rozporządzeniem wydanym wówczas na jego podstawie), w tym ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy.
Pismem z dnia [...] grudnia 2018 r. R. B. wystąpiła do Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej z wnioskiem o ponowne przeliczenie i wypłatę wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy wraz z odsetkami. We wniosku podała, że wypłata należnego w dniu zwolnienia ze służby ekwiwalentu urlopowego nastąpiła w oparciu o mnożnik wynikający z rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 września 2005 r. w sprawie ekwiwalentów pieniężnych za niewykorzystane przez funkcjonariusza Straży Granicznej urlopy i czas wolny od służby (Dz. U. z 2005 r. Nr 186 poz. 1560). Wniosek o wyrównanie ekwiwalentu uzasadniła wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r. sygn. akt K 7/15, opublikowanym w dniu 6 listopada 2018 r., w którym stwierdzono, że art. 115a ustawy o Policji w zakresie, w jakim ustala wysokość ekwiwalentu pieniężnego za 1 dzień niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego w wymiarze 1/30 części miesięcznego uposażenia, jest niezgodny z art. 66 ust. 2 w zw. z art. 31 ust. 3 zdanie drugie Konstytucji RP. Wnioskodawczyni przywołała orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 września 2018 r. sygn. akt I OSK 2440/16 mające związek z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 lutego 2010 r., sygn. akt K 1/08, w którym Trybunał orzekł o niekonstytucyjności art. 114 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji w części obejmujące słowa "nie więcej jednak niż za ostatnie trzy lata kalendarzowe". Podkreśliła, że powołany wyrok Trybunału Konstytucyjnego nie powinien pozostawać bez znaczenia dla stosowania normy tożsamej występującej na gruncie § 2 ust. 2 i 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 września 2005 r. w sprawie ekwiwalentów pieniężnych za niewykorzystane przez funkcjonariusza Straży Granicznej urlopy i czas wolny do służby. Wskazała, że jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny nawet jeżeli wyrok Trybunału Konstytucyjnego został wydany na gruncie innej ustawy nie sposób tożsamych sformułowań nawet gdy znajdują się dwóch aktach prawnych nadawać różnych znaczeń. W takich sytuacjach wyrok Trybunału Konstytucyjnego powinien stanowić wskazówkę interpretacyjną.