Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA - Małgorzata Pocztarek Asesor WSA - Andrzej Kołodziej Asesor WSA - Janusz Walawski (spraw.) Protokolant: - apl. prok. Izabela Weresiniak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 maja 2005 r. sprawy ze skargi A.P. na decyzję Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] kwietnia 2004 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przedłużenia zezwolenia na wykonywanie zatrudnienia przez cudzoziemca 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3. zasądza od Ministra Gospodarki i Pracy na rzecz skarżącego A.P. kwotę 555 zł (pięćset pięćdziesiąt pięć) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wojewoda [...], decyzją z dnia [...] grudnia 2003 r. nr [...] odmówił [...] A.P. udzielenia przedłużenia zezwolenia na wykonywanie pracy przez cudzoziemca I.G.. W odwołaniu złożonym do Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej, A.P., decyzji Wojewody [...] zarzucił naruszenie:
- art. 65 w zw. z art. 37 Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483),
- art. 50 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 514 z późn. zm.),
- § 2 ust. 2 rozporządzenia z dnia 19 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wydawania przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców (Dz. U. Nr 153, poz. 1766),
- art. 6-8 kpa oraz art. 12 i art. 35 kpa.
Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej decyzją z dnia [...] kwietnia 2004 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję organu I instancji z dnia [...] grudnia 2003 r. W uzasadnieniu decyzji organ podał m.in., że zgodnie z art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 514), cudzoziemiec może wykonywać pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli posiada zezwolenie na pracę wydane przez wojewodę właściwego ze względu na siedzibę pracodawcy. Pracodawca (A.P.), składając do Wojewody [...] w dniu [...] października 2003 r. wniosek o udzielenie przedłużenia zezwolenia na wykonywanie pracy przez cudzoziemca (I.G.), złożył oświadczenie (art. 75 kpa) niezgodne z prawdą. Oświadczył bowiem, że jako pracodawca cudzoziemca przestrzega obowiązującego w tym zakresie prawa oraz, że cudzoziemiec przebywając w Polsce przestrzegał obowiązujących przepisów prawa. W tym stanie faktycznym i formalnym należało odmówić wnioskodawcy udzielenia przedłużenia zezwolenia na wykonywanie pracy przez cudzoziemca.
Powyższa decyzja stała się przedmiotem skargi złożonej przez A.P. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w której wniósł o stwierdzenie, na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 kpa, jej nieważności oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania w zakresie zastępstwa procesowego. Podniesione w skardze zarzuty stanowią powtórzenie zarzutów naruszenia prawa materialnego i procesowego, podniesionych w odwołaniu od decyzji organu I instancji.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i podtrzymał argumenty przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Na podstawie art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269), sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę pod względem zgodności z prawem zaskarżonej decyzji administracyjnej i to w dacie jej wydania.
Rozpoznając sprawę w świetle powołanych kryteriów stwierdzić należy, że skarga zasługuje na uwzględnienie, jednakże z innych przyczyn niż w niej podniesione, bowiem zgodnie z art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.