Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska, Sędziowie WSA Bronisław Szydło, WSA Sławomir Antoniuk (spr.), Protokolant Mateusz Rogala, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi J. K. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wystąpienia z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy 1. uchyla zaskarżone postanowienie, 2. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości.
Minister Obrony Narodowej postanowieniem z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...], wydanym na podstawie art. 58 § 1 oraz art. 59 § 2 k.p.a. odmówił [...] J. K. przywrócenia terminu do wystąpienia z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...], którą umorzono postępowanie w przedmiocie ustalenia wysokości należnego oficerowi uposażenia zasadniczego.
W uzasadnieniu powyższego postanowienia Minister Obrony Narodowej podniósł, iż decyzją z dnia [...] lipca 2008 r. umorzył postępowanie w przedmiocie ustalenia wysokości należnego oficerowi uposażenia zasadniczego według stanowiska służbowego od dnia 1 stycznia 1998 r. do dnia 31 stycznia 2001 r. oraz ustalenia innych należności pieniężnych należnych oficerowi w tym okresie, których podstawę obliczenia stanowiło uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym. Decyzja ta zawierała pouczenie o możliwości wniesienia środka zaskarżenia w postaci wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, w terminie czternastu dni od dnia jej doręczenia.
Powyższa decyzja została doręczona J. K. w dniu 28 lipca 2008 r., natomiast w dniu 31 lipca 2008 r., oficer nadał listem poleconym wniosek o uzupełnienie tej decyzji.
Postanowieniem z dnia [...] września 2008 r. Minister Obrony Narodowej postanowieniem Nr [...] odmówił uzupełnienia swojej decyzji z dnia [...] lipca 2008 r. Postanowienie to zawierało informację, że jest ostateczne, a zatem nie przysługuje na nie żaden środek zaskarżenia. Postanowienie oficer otrzymał w dniu 19 września 2008 r.
W dniu 11 lutego 2009 r. J. K. wystąpił do Ministra Obrony Narodowej z pismem, w którym zarzucił organowi bezczynność, przejawiającą się nierozpatrzeniem wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją z dnia [...] lipca 2008 r. Wniosek taki, zdaniem oficera, zawierał się we wniosku o uzupełnienie decyzji.
Minister Obrony Narodowej pismem z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] poinformował J. K., iż nie pozostaje w bezczynności, gdyż wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy nie wpłynął do organu. Za taki wniosek nie może bowiem być uznane pismo, w którym oficer domagał się uzupełnienia decyzji. Powyższe pismo zostało doręczone oficerowi w dniu 3 kwietnia 2009 r.
W dniu 3 kwietnia 2009 r. J. K. złożył wniosek o przywrócenie terminu do wystąpienia z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] lipca 2009 r. Do wniosku oficer dołączył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. W uzasadnieniu prośby oficer wskazał, że nie może ponosić negatywnych konsekwencji wynikających z zawiłości interpretacji prawnych dokonywanych w jego sprawie, w której działał bez profesjonalnego pełnomocnika. Oficer podkreślił, że postanowienie o odmowie uzupełnienia decyzji nie zawierało pouczenia, iż od daty jego doręczenia biegnie termin do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją z dnia [...] lipca 2008 r., a którego zamieszczenie było obowiązkiem organu.