Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kwiecińska, Sędzia WSA Andrzej Góraj, Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa (spr.), , Aleksandra Weiher, Protokolant specjalista, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2019 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów - oddala skargę -
I. Stan sprawy przedstawia się następująco:
1. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji (zwany dalej: "Ministrem") decyzją z [...] sierpnia 2018r. nr [...], na podstawie z art. 8a ustawy z 18 lutego 1994r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. z 2018r., poz. 132, ze zm.; zwana dalej: "u.z.e.f."), odmówił wyłączenia stosowania wobec M. K. (zwany dalej: "Skarżącym") art. 15c, art. 22a i art. 24a u.z.e.f.
W uzasadnieniu Minister wskazał, że Skarżący pełnił służbę na rzecz totalitarnego państwa przez 4 lata, 7 miesięcy i 25 dni. Z dokumentacji zgromadzonej w sprawie wynika, że Skarżącego zwolniono ze służby w Głównym Inspektoracie Ochrony [...] MSW [...] listopada 1983r. i po tej dacie nie podjął ponownie służby. Skoro Skarżący nie pełnił służby po [...] września 1989r., nie spełniono wymogów przewidzianych w art. 8a u.z.e.f. Minister nie ma możliwości zbadania rzetelności wykonywania zadań i obowiązków po tej dacie, w szczególności z narażeniem życia i zdrowia. Powyższe wyklucza możliwość zastosowania wobec Skarżącego wyłączenia stosowania art. 15c, art. 22a i art. 24a u.z.e.f.
2. Skarżący we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy wskazał, że Minister ww. decyzję wydał na podstawie "lakonicznej" informacji IPN o przebiegu służby. Skarżący nie zgodził się z opinią IPN, gdyż w okresie dotyczącym służby na rzecz państwa totalitarnego wykonywał obowiązki rzecznika prasowego ówczesnego Komendanta Wojewódzkiego MO we [...], a następnie był zatrudniony w Głównym Inspektoracie Ochrony [...], "nie mając nic wspólnego z pracą operacyjną, przesłuchaniami, aresztowaniami, czyli ogólnie mówiąc stosowaniem jakichkolwiek represji (...)." Uznanie przez IPN jego służby w latach 1973-1975 na rzecz państwa totalitarnego miało charakter formalno-fikcyjny, gdyż Skarżący był wówczas tzw. oficerem prasowym Komendanta Wojewódzkiego MO, wykonującym obowiązki dziennikarza, a wskazany przez IPN okres służby od [...] listopada 1981r. do [...] listopada 1983r. w Głównym Inspektoracie Ochrony [...] polegał na zarządzaniu organizacją i na kontroli służb: Służba Ochrony Kolei, Straż Pocztowa, Straż Leśna, Straż Bankowa, itp.
Skarżący wskazał też na przykłady "istotnych mankamentów" w zapisach IPN dotyczących przebiegu swojej służby, zarówno w zakresie czasu i miejsca zatrudnienia. Zdaniem Skarżącego decyzje dotyczące jego emerytury i renty inwalidzkiej wydano z rażącym naruszeniem przepisów u.z.e.f., a ponowne ustalenie wysokości emerytury w decyzji Dyrektora ZER MSWiA z [...] czerwca 2017r. jest "absurdalne i niezgodne z Konstytucją, Konwencją i prawem Unii Europejskiej, a w szczególności Kartą Praw Podstawowych Unii Europejskiej".