Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński, Sędziowie WSA Sławomir Antoniuk (spr.), Jacek Fronczyk, Protokolant Sekretarz sądowy Sylwia Mikuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 października 2013 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Dowódcy Wojsk Lądowych z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby wojskowej i przeniesienia do rezerwy - oddala skargę -
Dowódca Wojsk Lądowych decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a., uchyIił pkt 6 rozkazu personalnego nr [...] Dowódcy [...] z dnia [...] lutego 2013 r. o zwolnieniu [...] A. S. z zawodowej służby wojskowej i przeniesienia do rezerwy z dniem [...] marca 2013 r. wskutek otrzymania niedostatecznej ogólnej oceny w opinii służbowej w części dotyczącej ustalenia daty zwolnienia z zawodowej służby wojskowej i przeniesienia do rezerwy i ustalił nową datę zwolnienia i przeniesienia do rezerwy na dzień [...] maja 2013 r. oraz w pozostałej części pkt 6 rozkazu personalnego nr [...] Dowódcy [...] z dnia [...] lutego 2013 r. utrzymał w mocy.
W uzasadnieniu powyższej decyzji Dowódca Wojsk Lądowych podniósł, iż [...] A. S. pełniący zawodową służbę wojskową, na podstawie kontraktu nr [...] z dnia [...] czerwca 2010 r. zawartego na okres od dnia [...] sierpnia 2010 r. do dnia [...] czerwca 2013 r., podlegał okresowej ocenie i otrzymał niedostateczną ocenę w opinii służbowej. W związku z brzmieniem art. 111 pkt 6 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593 ze zm. - dalej jako wojskowa ustawa pragmatyczna), Dowódca [...] był zobligowany do zwolnienia żołnierza z zawodowej służby woskowej i przeniesienia do rezerwy, co też uczynił w pkt 6 rozkazu personalnego nr [...] z dnia [...] lutego 2013 r.
W dniu [...] lutego 2013 r. pełnomocnik reprezentujący [...]A. S. wniósł odwołanie od powyższego rozstrzygnięcia, w którym zarzucił organowi I instancji naruszenie art. 111 pkt 6 wojskowej ustawy pragmatycznej w zw. z art. 7 k.p.a., polegające na błędnym przyjęciu, iż w stosunku do odwołującego się zaistniała przesłanka pozwalająca na zwolnienie go z zawodowej służby wojskowej. Ponadto wskazał na naruszenie przepisów art. 8, art. 9, art. 10, art. 11, art. 75, art. 77 § 1, art. 80, art. 81 oraz art. 107 § 3 k.p.a., wskutek uniemożliwienia stronie wypowiedzenia się co do okoliczności faktycznych uznanych przez Dowódcę [...] za udowodnione, przez co naruszono prawo strony do obrony swoich interesów prawnych i faktycznych. W ocenie strony, uzyskana przez skarżącego żołnierza negatywna opinia jest nieobiektywna i stronnicza, wydana w związku z negatywnym nastawieniem personalnym bezpośredniego przełożonego, zaś samo opiniowanie od początku miało na celu zwolnienie go ze służby wojskowej. Nadto opinia służbowa wydana przez [...] została wydana w wyniku przestępstwa określonego w art. 350 § 1 Kodeksu karnego. Wskazując na powyższe zarzuty pełnomocnik strony wniósł o uchylenie zaskarżonego rozkazu i wyrażenie zgody na zawarcie kolejnego kontraktu na pełnienie zawodowej służby wojskowej oraz przeprowadzenie wszechstronnego postępowania dowodowego w sprawie mobbingu stosowanego przez dowódcę Plutonu [...].
Dowódca Wojsk Lądowych uznał zarzuty odwołania za niezasadne i rozstrzygnięciem z dnia [...] kwietnia 2013 r. utrzymał zaskarżony rozkaz personalny w mocy w części dotyczącej zwolnienia odwołującego się z zawodowej służby wojskowej oraz zmienił datę zwolnienia z tej służby. W motywach rozstrzygnięcia organ II Instancji wskazał, iż art. 111 pkt 6 wojskowej ustawy pragmatycznej określa obligatoryjną przesłankę zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej. Powołany przepis jest precyzyjny i nie budzi wątpliwości interpretacyjnych. W razie otrzymania przez żołnierza niedostatecznej ogólnej oceny w opinii służbowej żołnierz taki podlega zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej. Dla zastosowania przedmiotowego przepisu konieczne jest uprzednie przeprowadzenie procesu opiniowania służbowego żołnierza. Natomiast organ zwalniający jest związany wydaną opinią służbową i nie może prowadzić postępowania dowodowego mającego na celu weryfikację treści opinii, a także zawartej w tej opinii oceny. Organ zwalniający może jedynie badać, czy opinia służbowa została wydana z zachowaniem prawa materialnego regulującego warunki, tryb i procedurę wydawania opinii (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 marca 2006 r., sygn. akt II SAlWa 63/06, LEX 202333).