Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kwiecińska (spr.), Sędzia WSA Łukasz Krzycki, Sędzia WSA Andrzej Wieczorek, Protokolant specjalista Marcin Kwiatkowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 września 2019 r. sprawy ze skargi P. Z. na decyzję Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia [...] maja 2016 nr [...] w przedmiocie odmowy częściowego umorzenia kredytu studenckiego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...]
Wyrokiem z dnia 21 lutego 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 1416/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi P. Z. na decyzję Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy częściowego umorzenia kredytu studenckiego, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...].
Wyrok ten zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Wnioskiem z [...] września 2015 r. P. Z. zwrócił się do Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego o częściowe umorzenie kredytu studenckiego, który został mu przyznany na podstawie umowy zawartej w dniu [...] marca 2012 r. z Bankiem [...] S.A., na podstawie ustawy z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich (Dz. U. z 2014 r., poz. 1026 ze zm., dalej u.p.k.s.).
Wniosek negatywnie zaopiniowała Komisja ds. Pożyczek i Kredytów Studenckich uchwałą z [...] kwietnia 2016 r.
Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego decyzją z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] grudnia 2015 r.), na podstawie § 17 ust. 11 i 12 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 18 maja 2010 r. w sprawie szczegółowych zasad, trybu i kryteriów udzielania, spłacania oraz umarzania kredytów i pożyczek studenckich (Dz. U. z 2014 r., poz. 688 ze zm.), odmówił [częściowego] umorzenia kredytu studenckiego udzielonego P. Z. przez Bank [...] S.A. [...] Oddział w K., na podstawie umowy nr [...], zawartej dnia [...] marca 2012 r. (k. [...]-[...] akt administracyjnych).
Decyzją z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] Minister Nauki utrzymał w mocy decyzję z [...] grudnia 2015 r.
Minister wskazał § 17 ust. 11 i 12 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 18 maja 2010 r. w sprawie szczegółowych zasad, trybu i kryteriów udzielania, spłacania oraz umarzania kredytów i pożyczek studenckich (Dz. U. z 2016 r., poz. 1) i dokonał subsumcji treści tych przepisów ze zgromadzonym materiałem faktycznym w sprawie. Na tej podstawie uznał, że wnioskodawca nie udowodnił trudnej sytuacji życiowej. Przedstawione przy wniosku dokumenty potwierdzały, że wnioskodawca jest osobą zatrudnioną na podstawie umowy o pracę i uzyskuje z tego tytułu dochody. Analizując przesłane dokumenty, Komisja nie dopatrzyła się zdarzeń losowych, które w znaczny sposób wpływałyby na ograniczenie wnioskodawcy możliwości spłaty kredytu. W ocenie Komisji kontynuowanie przez wnioskodawcę nauki na aplikacji adwokackiej jest wynikiem świadomie podjętej decyzji i nie jest zdarzeniem losowym w rozumieniu przepisów rozporządzenia, dotyczących pożyczek i kredytów studenckich. Komisja stwierdziła, że wnioskodawca nie udokumentował trudnej sytuacji materialnej, w tym spełniania przesłanek uzasadniających korzystanie ze świadczeń z systemu pomocy społecznej.
Zgodnie z § 17 ust. 13 rozporządzenia wymogiem formalnym do uznania trudnej sytuacji materialnej jest udowodnienie przez wnioskodawcę korzystania ze świadczeń z systemu pomocy społecznej lub przedstawienie zaświadczenia właściwego ośrodka pomocy społecznej potwierdzającego spełnianie kryteriów do otrzymania tej pomocy. W przekazanym przez stronę materiale dowodowym brak potwierdzenia wspomnianych uprawnień do otrzymywania świadczeń przez wnioskodawcę.