Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński (spr.) Sędziowie WSA Sławomir Antoniuk WSA Przemysław Szustakiewicz Protokolant Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 września 2010 r. sprawy ze skargi P. K. na decyzję Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską oddala skargę.
Komendant [...] Oddziału Żandarmerii Wojskowej decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 r. cofnął P.K. pozwolenie na broń palną myśliwską. W uzasadnieniu uznał P. K. za osobę niedającą wystarczającej rękojmi, iż swoim zachowaniem, jako posiadacz broni, nie zagrozi takim dobrom jak porządek publiczny i bezpieczeństwo. Podstawą powyższego stwierdzenia był fakt uznania P. K. przez Wojskowy Sąd Garnizonowy [...] winnym popełnienia przestępstwa z art. 263 § 2 kodeksu karnego, tj. posiadania bez wymaganego pozwolenia broni palnej lub amunicji i skazania go wyrokiem z dnia [...] października 2007 r. na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności. Orzeczenie karne jest, zdaniem organu, wystarczającym dowodem na to, że P. K. jako posiadacz broni nie przejawia nieskazitelnej postawy i utracił w tym zakresie wiarygodność, co nakazuje organowi cofnąć tak szczególne pozwolenie, jakim jest pozwolenie na broń.
W wyniku odwołania sprawę rozpatrzył Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej, który decyzją z dnia [...] czerwca 2008 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Podkreślił, że art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.) ma charakter kategoryczny i jest dla organu wiążący, obliguje bowiem organ do cofnięcia pozwolenia na broń w sytuacji, gdy wobec jej posiadacza istnieje obawa, że może użyć broni w sposób sprzeczny z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, w szczególności gdy został skazany prawomocnym orzeczeniem sądu za przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub mieniu.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżący domagał się stwierdzenia nieważności decyzji I i II instancji, ewentualnie uchylenia obu decyzji. Zarzucił, że skoro przestępstwo, za które został skazany nie dotyczyło broni myśliwskiej ani żadnych operacji i manipulacji tą bronią, to na jakiej podstawie organy przyjęły w decyzjach, że istnieje uzasadniona obawa użycia przez skarżącego tej broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego. Skarżący zarzucił naruszenie przepisów o właściwości, bowiem to organ Policji cofa pozwolenie na broń w przypadkach określonych w przepisie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi P. K. na decyzję Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską, wyrokiem z dnia 2 grudnia 2008 r. sygn. akt VI SA/Wa 1824/08, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta [...] Oddziału Żandarmerii Wojskowej [...] z dnia [...] kwietnia 2008 r. oraz stwierdził, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu oraz zasądził od organu zwrot kosztów postępowania.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji wskazał, że w rozpatrywanej sprawie organ, cofając skarżącemu posiadane pozwolenie na broń palną myśliwską, kierował się przyjętą przez siebie zasadą, zgodnie z którą przesłanką nakazującą cofnąć posiadaczowi broni pozwolenie jest, bez względu na inne okoliczności i zgromadzone w danej sprawie dowody, popełnienie przez posiadacza broni przestępstwa przeciwko porządkowi publicznemu, zwłaszcza czynu z art. 263 § 2 k.k. Niezależnie od jednoznacznie nagannej oceny czynu, którego dopuścił się skarżący i za który został prawomocnie ukarany, Sąd I instancji stwierdził, że ocena skarżącego pod względem możliwości dalszego dysponowania przez niego bronią powinna być, w świetle art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy, dokonana z uwzględnieniem wszystkich dowodów zgromadzonych w sprawie. Z zebranego przez organ obszernego materiału dowodowego wynika, że skarżący dopuścił się powyższego przestępstwa po raz pierwszy, poza tym nigdy nie był karany dyscyplinarnie, cieszy się uznaniem w swojej jednostce wojskowej, jak i wśród członków [...] Koła Łowieckiego [...].