Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Olga Żurawska - Matusiak Sędzia WSA - Ewa Marcinkowska Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Protokolant - referent stażysta Marcin Borkowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 września 2012 r. sprawy ze skargi J. R. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania dyscyplinarnego - oddala skargę -
Komendant Główny Straży Granicznej rozkazem personalnym z dnia [...] marca 1992 r. nr [...] orzekł wobec [...] J. R. karę dyscyplinarną wydalenia ze służby. Z przedmiotowym rozkazem skarżący został zapoznany w dniu [...] marca 1992 r. i wobec niewniesienia odwołania, rozkaz ów uprawomocnił się w dniu [...] kwietnia 1992 r.
We wniosku z dnia [...] grudnia 2011 r. skarżący J. R. wniósł o wznowienie postępowania dyscyplinarnego i uchylenie kary dyscyplinarnej, orzeczonej w podanym już wyżej rozkazie personalnym.
Komendant Główny Straży Granicznej postanowieniem z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...], działając na podstawie § 38 ust. 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie przeprowadzania postępowania dyscyplinarnego wobec funkcjonariuszy Straży Granicznej (Dz. U. Nr 118, poz. 1015 ze zm.), odmówił wznowienia postępowania dyscyplinarnego. W uzasadnieniu - powołując się na opisany powyżej stan faktyczny - podał, że stosownie do treści § 38 ust. 3 rozporządzenia, postępowania dyscyplinarnego nie wznawia się, jeżeli od uprawomocnienia orzeczenia minęło 10 lat, a taka sytuacja zaistniała w rozpoznawanej sprawie.
W odwołaniu z dnia [...] lutego 2012 r. do Ministra Spraw Wewnętrznych, skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia w całości przez wznowienie postępowania, względnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania organowi pierwszej instancji, zarzucając mu naruszenie § 38 ust. 3 cytowanego rozporządzenia w zw. z art. 136b ust. 6 ustawy z dnia 12 października 1990 roku o Straży Granicznej przez bezzasadną odmowę wznowienia postępowania dyscyplinarnego wobec upływu ponad dziesięcioletniego okresu od orzeczenia dyscyplinarnego w sytuacji, gdy przepis rangi ustawowej nie dawał delegacji do określenia takiego terminu, ograniczającego możliwość weryfikacji prawidłowości orzeczenia dyscyplinarnego oraz art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przez naruszenie zasady demokratycznego państwa prawnego i utrwalenie wadliwych oraz krzywdzących rozstrzygnięć organów władzy publicznej. W uzasadnieniu natomiast podał, że wznowienie postępowania nie może być ograniczone żadnym terminem, podobnie jak to ma miejsce w postępowaniu karnym. W tej sytuacji zatem, ograniczenie możliwości wznowienia postępowania dyscyplinarnego na korzyść nie może być uznane za zgodne z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Minister Spraw Wewnętrznych postanowieniem z dnia [...] marca 2012 r. nr [...], mając za podstawę art. 138 § 1 pkt 1 i art. 144 k.p.a. w zw. z § 42 cytowanego już wyżej rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie przeprowadzania postępowania dyscyplinarnego wobec funkcjonariuszy Straży Granicznej, utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie z dnia [...] lutego 2012 r. W uzasadnieniu - powołując się na argumentację w nim zawartą - podał, że w myśl § 38 ust. 1 rozporządzenia, postępowanie dyscyplinarne zakończone prawomocnym orzeczeniem wznawia się, jeżeli:
1) dowody, na podstawie których podstawie ustalono istotne dla sprawy okoliczności okazały się fałszywe,