Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski Sędzia WSA Adam Lipiński Sędzia WSA Sławomir Antoniuk (spr.) Protokolant specjalista Elwira Sipak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2010 r. sprawy ze skargi D. P. na decyzję [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie prawa do równoważnika pieniężnego za remont lokalu mieszkalnego i odmowy przyznania prawa do przedmiotowego świadczenia za rok 2007, 2008 i 2009 1) uchyla zaskarżoną decyzję w części, w której utrzymuje ona w mocy decyzję nr [...] Komendanta Powiatowego Policji w W. z dnia [...] lutego 2010 r. w pkt 1 i 2 oraz decyzję organu pierwszej instancji w tym samym zakresie, 2) oddala skargę w pozostałej części, 3) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w części opisanej w pkt 1 niniejszego wyroku.
[...] Komendant Wojewódzki Policji decyzją z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy decyzję Komendanta Powiatowego Policji w [...] z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w sprawie uchylenia decyzji Komendanta Powiatowego Policji w [...] z dnia [...] sierpnia 2000 r. nr [...] przyznającej D. P. prawo do równoważnika pieniężnego za remont lokalu mieszkalnego z uwzględnieniem 3 norm zaludnienia i cofnięcia z dniem 31 grudnia 2001 r. prawa do wymienionego świadczenia oraz o odmowie przyznania prawa do przedmiotowego świadczenia za rok 2007, 2008 i 2009.
Z ustaleń organu i akt administracyjnych wynika następujący stan sprawy:
W dniu 28 grudnia 2009 r. policjant D. P. złożył oświadczenie mieszkaniowe do ustalenia uprawnień do równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu oraz jego wysokości za lata 2007, 2008 i 2009.
Decyzją z dnia [...] lutego 2010 r. Komendant Powiatowy Policji w [...], wydaną na podstawie art. 163 i 107 k.p.a., art. 91 ust. 1, art. 97 ust. 5 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tekst jednolity Dz. U. z 2007 r. Nr 43. poz. 277 ze zm.) oraz § 1 ust. 1, § 3 ust. 2, § 6 i § 9 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania, odmowy przyznania, cofania i zwracania przez policjantów równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego (Dz. U. Nr 100, poz. 919 ze zm.), orzekł: 1) o uchyleniu decyzji Komendanta Powiatowego Policji w [...] z dnia [...] sierpnia 2000 r. nr [...] przyznającej D. P. równoważnik pieniężny za remont zajmowanego lokalu, 2) cofnięciu wymienionemu z dniem 31 grudnia 2001 r. prawa do równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego z uwzględnieniem 3 norm zaludnienia, 3) odmowie przyznania prawa do równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego za rok 2007, 2008 oraz 2009.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ I instancji podniósł, iż w świetle powołanych w decyzji przepisów ustawy pragmatycznej oraz rozporządzenia wykonawczego, przedłożona przez policjanta wraz z pozostałą dokumentacją w dniu [... grudnia 2009 r. umowa użyczenia zawarta w dniu 30 listopada 2001 r. pomiędzy D. P. i M. D., do bezpłatnego zamieszkiwania wraz z jego dwuosobową rodziną w domu przy ul. [...] w [...], nie uprawnia wnioskodawcy do otrzymywania równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu. Ponadto z uwagi na fakt, iż na dzień 1 stycznia 2007 r., 1 stycznia 2008 r. oraz 1 stycznia 2009 r. D. P.nie posiadał tytułu prawnego do lokalu mieszkalnego w [...] przy. ul. [...] i nie zgłosił do użytku nowo budowanego domu w miejscowości [...], nie przysługuje mu prawo do równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego za lata 2007, 2008 oraz 2009.
D. P. odwołał się od powyższej decyzji wnosząc o jej uchylenie i przyznanie mu prawa do równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu z uwzględnieniem 4 norm zaludnienia. W ocenie skarżącego, fakt posiadania przez niego tytułu prawnego (umowy użyczenia) oraz wyjaśnienie charakteru umowy z zastosowaniem przepisów Kodeksu cywilnego, ma zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia jego sprawy.