Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosława Włodarczak-Siuda, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel,, Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz (spr.), Protokolant Aneta Kukla, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 listopada 2012 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa A. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wynagrodzenia za dozór pojazdu I. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] r. nr [...], II. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej Przedsiębiorstwa A. kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Postanowieniem z dnia [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego działając na podstawie art. 102 § 1, § 2 i § 4, art. 174 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r., Nr 229, poz. 1954 ze zm.), art. 130a ust. 5c ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r., Nr 18, poz. 908), odmówił Przedsiębiorstwu P. przyznania wynagrodzenia za dozór i zwrot wydatków związanych z wykonywanym dozorem pojazdu marki [...], o numerze rejestracyjnym [...], za okres od dnia [...]r. do dnia [...]r.
W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, iż Przedsiębiorstwo P. pismem z dnia [...]r. zwróciła się do organu o zwrot koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru oraz wynagrodzenia za dozór w odniesieniu do pojazdu marki [...], o numerze rejestracyjnym [...], za okres od dnia [...]do dnia [...]r.
Organ podał, że przedmiotowy pojazd, na wniosek funkcjonariusza Policji usunięto z drogi na podstawie przepisów Prawa o ruchu drogowym i przekazano na parking wnioskodawcy w dniu [...]r. Spółka przechowywała pojazd w okresie od dnia [...] r. do dnia jego przejścia na rzecz Skarbu Państwa, a później do dnia odbioru pojazdu z parkingu, to jest do dnia [...]. Pojazd przechowywany był na parkingu strzeżonym wnioskodawcy położonym w [...].
Z tytułu przechowywania pojazdu, na podstawie wystawionych faktur za parkowanie pojazdu, Spółka uzyskała zapłatę w oczekiwanej przez siebie wysokości za okres od [...]r. do [...]r., w związku z czym cofnęła wniosek w powyższym zakresie, co skutkowało umorzeniem postępowania na mocy odrębnie wydanego postanowienia. Wniosek o przyznanie wynagrodzenia za dozór oraz zwrot wydatków związanych z dozorem za pozostały okres, tj. od dnia przyjęcia na parking do dnia [...] r. Spółka uzasadniła wyznaczeniem jej przez Prezydenta Miasta na skutek wydanych przez niego zarządzeń nr [...]z dnia [...] r. oraz nr [...]r. jako podmiotu właściwego do przechowywania pojazdów usuniętych z dróg.
Naczelnik Urzędu Skarbowego wyjaśnił, że w dniu wydania dyspozycji usunięcia ww. pojazdu z drogi i jego umieszczenia na parkingu przy ul. [...], prowadzonego przez Przedsiębiorstwo P., obowiązujący stan prawny nakazywał umieszczenie pojazdu na parkingu strzeżonym wyznaczonym przez starostę. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika jednak, że Zarządzeniem Prezydenta Miasta z dnia [...] Przedsiębiorstwo P. wyznaczone zostało jako właściwe do przechowywania pojazdów usuniętych z dróg począwszy od [...]r., tj. od dnia podpisania Zarządzenia (§ 5 Zarządzenia). Wyznaczenie Spółki dokonane na podstawie Zarządzenia Prezydenta Miasta z dnia [...], wygasło natomiast dnia [...]r.
W wyniku przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, obejmującego zapytania skierowane do Policji, Prezydenta Miasta oraz pełnomocnika wnioskodawcy, nie uzyskano dowodów uzasadniających twierdzenie, że Przedsiębiorstwo P. wyznaczone zostało przez Prezydenta Miasta jako podmiot upoważniony do przechowywania pojazdów usuniętych z dróg w okresach innych, niż wynikających z wydanych Zarządzeń.