Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Jankowski, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel (spr.), Sędzia WSA Arkadiusz Windak, Protokolant Katarzyna Skrzetuska-Gajos, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 08 listopada 2007 r. sprawy ze skargi E.O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia kwoty zasiłku stałego oddala skargę
Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. rozpoznając w dniu 15 listopada 2006 r. skargę E. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]. w przedmiocie odstąpienia od zwrotu wydatków na udzielone świadczenia, stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. z dnia [...].
Z uzasadnienia wyroku wynika, iż Sąd zarzucił organom orzekającym w postępowaniu administracyjnym, iż wniosek skarżącej z dnia 19 grudnia 2005 r. o umorzenie kwoty A, do której zwrotu została zobowiązana tytułem wypłaconego na jej rzecz zasiłku stałego w okresie, w jakim nabyła uprawnienie do renty z tytułu niezdolności do pracy, błędnie zakwalifikowano i rozpoznano w trybie art. 104 ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 ze zmianami), jako żądanie odstąpienia od zwrotu należności z tytułu wydatków na świadczenia z pomocy społecznej. Powołując się na przepis art. 99 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, Sąd wskazał, iż w razie zbiegu uprawnień do świadczenia z pomocy społecznej w postaci zasiłku stałego oraz renty z tytułu niezdolności do pracy, w sytuacji, gdy zasiłek stały wypłacono osobie uprawnionej w okresie, w którym już nabyła uprawnienia do renty, Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz inne organy rentowe wypłacają rentę pomniejszoną o kwotę odpowiadającą wysokości wypłaconych za ten okres zasiłków. Potrącenia wypłaconego zasiłku stałego z emerytury lub renty, w przeciwieństwie do świadczeń podlegających zwrotowi, dokonują właściwe organy rentowe ex lege - tzn. z mocy prawa. Oznacza to, iż przepis art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej nie mógł stanowić podstawy prawnej do wydania przez organy administracji publicznej decyzji w przedmiocie odstąpienia od żądania zwrotu świadczenia, ponieważ na podstawie ustawy o pomocy społecznej, wypłacone skarżącej świadczenie w postaci zasiłku stałego, nie należy do kategorii świadczeń przyznawanych z zastrzeżeniem zwrotu.
Z uwagi na to, iż wniosek strony o umorzenie kwoty A nie został przez organ rozpoznany, Sąd wskazał organowi, iż chociaż ustawa o pomocy społecznej nie przewiduje umarzania takich należności, to należności pieniężne, do których nie stosuje się ustawy Ordynacja podatkowa, przypadające jednostce samorządu terytorialnego lub jej jednostkom organizacyjnym mogą być umarzane, ich spłata odroczona lub rozłożona na raty według zasad wynikających z art. 43 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.).
Mając na uwadze treść powyższego orzeczenia, Burmistrz Miasta S., ponownie rozpatrując sprawę, decyzją z dnia [...] odmówił E. O. umorzenia kwoty zasiłku stałego w wysokości A. Organ ustalił, iż w okresie od 1.03.2005 r. do 30.11.2005 r. E. O. pobierała zasiłek stały. W listopadzie 2005 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał E. O. rentę z tytułu niezdolności do pracy od dnia 1.07.2005 r.
Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej "osobie, której przyznano emeryturę lub rentę za okres, za który wypłacono zasiłek stały lub zasiłek okresowy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz inne organy rentowe, które przyznały emeryturę lub rentę, wypłacają to świadczenie pomniejszone o kwotę odpowiadającą wysokości wypłaconych za ten okres zasiłków i przekazują te kwoty na rachunek bankowy właściwego ośrodka pomocy społecznej".