Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz Asesor WSA Krzysztof Szydłowski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 7 lipca 2022 r. sprawy ze skargi I. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2022 r. nr [...] w przedmiocie dofinansowania kosztów kształcenia młodocianego pracownika I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy W. z dnia [...] listopada 2021 r., nr [...], II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej I. P. kwotę [...]([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
1. I. P. (dalej przywoływana jako: "Skarżąca"), jako pracodawca, złożyła w dniu 13 października 2021 r. do Urzędu Gminy W. wniosek o przyznanie dofinansowania kosztów przygotowania zawodowego młodocianego pracownika W. K. zam. S. [...].
2. Decyzją z dnia [...]11.2021 r. Znak [...] Wójt Gminy W. (dalej przywoływany jako: "Organ I instancji"), odmówił przyznania pracodawcy dofinansowania kosztów kształcenia młodocianego pracownika w celu nauki zawodu. Uzasadnieniem rozstrzygnięcia była okoliczność, iż w sprawie nie zostały spełnione wszystkie przesłanki wynikające z art. 122 ust. 6 ustawy Prawo Oświatowe.
Organ przytoczył § 10 ust. 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 24 sierpnia 2017 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu i uznał, że przepis przewiduje trzy kryteria, których łączne spełnienie uprawnia do wykonywania funkcji instruktora zawodu, w przypadku, gdy instruktor praktycznej nauki zawodu posiada świadectwo ukończenia szkoły w zawodzie innym niż ten, którego naucza. Pierwsze z nich dotyczy wykształcenia ponadgimnazjalnego (ponadpodstawowego). Drugim kryterium jest posiadanie tytułu zawodowego-robotnika wykwalifikowanego lub równorzędnego w zawodzie, którego instruktor ma nauczać. Trzecie kryterium stanowi sześcioletni staż pracy w tym zawodzie, nabyty po uzyskaniu powyższego tytułu zawodowego.
W ocenie Organu Skarżąca posiada wymagany dla instruktorów praktycznej nauki zawodu ukończony kurs pedagogiczny w wymiarze 80 godzin oraz świadectwo ukończenia liceum ekonomicznego w zawodzie innym niż sprzedawca, tj. technik ekonomista o specjalności - ekonomika i organizacja przedsiębiorstw przemysłowych. Organ wskazał, że dopuszcza się uprawnienie do wykonywania obowiązków instruktora praktycznej nauki zawodu o ile poza przygotowaniem pedagogicznym lub kursem osoba posiada świadectwo i tytuł zawodowy, ale wyłącznie w zawodzie równorzędnym do nauczanego. Zawodem równorzędnym do zawodu sprzedawca nie jest, zdaniem Organu zawód technik ekonomista. Zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. z 2018 r. poz. 227), zawód technika ekonomisty umieszczony został tam w tzw. trzeciej grupie wielkiej (technicy i inny średni personel), a sprzedawcy w piątej grupie wielkiej (pracownicy usług i sprzedawcy). Z klasyfikacji wynika, że oba te zawody wymagają różnej wiedzy, umiejętności i doświadczenia. Ponadto zdaniem Organu, Skarżąca nie przedłożyła stosownego dokumentu potwierdzającego sześcioletni staż pracy w zawodzie sprzedawca co w ocenie Organu i tak nie ma wpływu na rozstrzygnięcie, ponieważ przedłożone dokumenty nie potwierdzają posiadania przez nią stosownego tytułu zawodowego, bądź tytułu robotnika wykwalifikowanego lub równorzędnego w zawodzie, którego miała nauczać. Bez znaczenia jest więc, w ocenie Organu I instancji okres prowadzenia działalności, skoro sześcioletni staż pracy zaczyna się liczyć dopiero po uzyskaniu tytułu zawodowego (sprzedawcy lub równorzędnego), którego pracodawca nic posiada.