Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Maria Mysiak, Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 lipca 2021 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Regionalnej w S. sprawy ze skargi J. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta K. z dnia [...] r., nr [...].
W dniu [...] października 2020 r. J. W. złożyła wniosek do Prezydenta Miasta K., dalej także jako: "organ I instancji", o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad synem M. W..
Decyzją z dnia [...] października 2020 r. nr [...] organ I odmówił wnioskodawczyni przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad synem legitymującym się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności wydanym na stałe, na podstawie art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, tj. z powodu ustalonego prawa do wcześniejszej emerytury.
Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem J. W. złożyła odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, dalej także jako: "organ II instancji", w którym powołała się na wyroki NSA z dnia 28 czerwca 2019 r. sygn. akt I OSK 757/19 oraz z dnia 18 czerwca 2020 r. sygn. akt I OSK 254/20, wskazując, że przyjęta przez organ I instancji interpretacja art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych narusza zasadę równości, pozbawiając w całości prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osoby mające ustalone prawo do emerytury w wysokości niższej niż to świadczenie. Dodatkowo, strona powołała się na stanowisko NSA, że emerytura jest prawem niezbywalnym, natomiast zawieszenie tego prawa eliminuje negatywną przesłankę z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych w postaci posiadania prawa do emerytury. Zarzuciła, iż nie została przez organ w tym zakresie pouczona po sprawdzeniu spełnienia pozostałych wymaganych art. 17 ustawy przesłanek warunkujących przyznanie świadczenia. Ponownie wniosła o wypłatę świadczenia pielęgnacyjnego jako różnicy pomiędzy kwotą otrzymywanej emerytury a świadczeniem pielęgnacyjnym.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2020 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu decyzji Kolegium wskazało, że syn odwołującej się M. W. jest osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym na stałe w oparciu o orzeczenie Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w K. z dnia [...] lutego 2005 r. Niepełnosprawność o symbolu 01-U istnieje od urodzenia, natomiast ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od [...] stycznia 2005 r. Orzeczenie powyższe ma walor decyzji i nie podlega weryfikacji przez organ świadczeń rodzinnych w tej sprawie.
Kolegium wskazało również, że opiekę nad niepełnosprawnym, będącym kawalerem, sprawuje jego matka, która zamieszkuje razem z synem, na której, według przepisów ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, ciąży obowiązek alimentacyjny jako wstępnej I stopnia. Nadto matka nie podejmuje zatrudnienia w celu sprawowania opieki nad dorosłym synem (spełnienie wymagań art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy).