Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Jerzy Solarski Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk /spr./ AWSA Magdalena Józefczyk Protokolant sekr. sąd. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólno-Administracyjnym na rozprawie w dniu 26 września 2006 r. sprawy ze skargi J. A. na decyzję Wojewody z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku świadczeń rzeczowych i osobistych na rzecz sił zbrojnych w razie zarządzenia mobilizacji lub wybuchu wojny I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
II SA/Rz 159/06
U Z A S A D N I E N I E
Wojewoda decyzją z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania J. A. od dwóch decyzji Prezydenta Miasta nr [...] i nr [...] obie z [...] listopada 2005 r. dotyczących odpowiednio przeznaczenia w ramach świadczeń rzeczowych, wykonywanych w razie zarządzenia mobilizacji lub wybuchu wojny posiadanego samochodu terenowego [...] na potrzeby 21 Rejonowych Warsztatów Technicznych w R. oraz doprowadzenia go w ramach świadczeń osobistych do miejsca przeznaczenia, utrzymał w mocy rozstrzygnięcia I-szo instancyjne.
Jak wynika z akt administracyjnych z wniosku Wojskowego Komendanta Uzupełnień w R. z dnia [...].06.2005 r. J. A. została wskazana przez wnioskodawcę do nałożenia obowiązku świadczeń osobistych i rzeczowych na rzecz 21 Rejonowych Warsztatów Technicznych w R. co umożliwia § 3 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5.10.2005 r. w sprawie świadczeń osobistych na rzecz obrony w czasie pokoju /Dz. U. nr 229, poz. 2307/.
Na podstawie wniosku Prezydent Miasta w oparciu o art. 203 ust. 1, art. 210 ust. 1 ustawy z dnia 21.11.1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz. U. Nr 241, poz. 2416, ze zm./, po przeprowadzonym postępowaniu administracyjnym, wydał dwie decyzje nakładające na J. A. obowiązek wykonania świadczenia osobistego i rzeczowego.
W odwołaniu od tych decyzji J. A. podkreśliła, iż posiadany samochód jest jej niezbędny do prowadzenia działalności gospodarczej i zarobkowania na utrzymanie rodziny.
Po jego rozpoznaniu organ odwoławczy wydając jedną decyzję opisaną na wstępie utrzymał w mocy obie decyzje I-szo instancyjne. Uznał, iż argumenty przytoczone nie dają podstaw do zmiany decyzji objętych odwołaniem.
Zgodnie z art. 208 ust. 4 cyt. ustawy środek transportowy nie należy do grupy przedmiotów wyłączonych ze świadczeń rzeczowych, a w myśl art. 204 ust. 1 i art. 214 ust. 1 za używanie w/w przedmiotu przysługuje świadczeniodawcy ryczałt w wysokości odpowiadającej szkodzie poniesionej na skutek jego dostarczenia oraz w stawce jego amortyzacji, a także należność pieniężna w postaci utraconego wynagrodzenia.
Decyzję tę zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie J. A. wnosząc o jej uchylenie wywodząc jak w odwołaniu.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie z przyczyn omówionych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie, chociaż z innych względów niż podnosi skarżąca J. A.
Zgodnie z przepisem art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. Nr 153, poz. 1270/ Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawa prawną.
Bezspornym jest, iż organ I instancji dwoma różnymi decyzjami z dnia 23 listopada 2005 r. o różnych numerach nałożył na J. A. obowiązek w ramach świadczeń osobistych wykonywanych w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny polegające na obowiązku doprowadzenia samochodu osobowo-terenowego [...] do jednostki wojskowej.