Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody w przedmiocie odmowy wypłaty odszkodowania za nasadzenia, urządzenia i obiekty ogródka działkowego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Maciej Kobak /spr./ Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk WSA Piotr Godlewski Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 marca 2018 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Wojewody z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty odszkodowania za nasadzenia, urządzenia i obiekty ogródka działkowego -skargę oddala-

Uzasadnienie strona 1/9

Przedmiotem skargi A. K. (dalej w skrócie: "skarżąca") reprezentowanej przez r. pr. R. P., jest decyzja Wojewody [...] (dalej w skrócie: "Wojewoda") z dnia [...] października 2017 r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] (dalej w skrócie: "Prezydent Miasta") z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty odszkodowania za nasadzenia, urządzenia i obiekty zlikwidowanego ogródka działkowego.

Kwestionowana decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym.

Decyzją z dnia [...] maja 2011 r. [...] Prezydent Miasta udzielił zezwolenia na realizację inwestycji drogowej pn. "Budowa połączenia Alei [...] z ulicą [...], etap I - budowa drogi dojazdowej do targowiska wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną, budowlami i urządzeniami budowlanymi".

W dniu 9 sierpnia 2013 r. skarżąca wystąpiła o wydanie decyzji o ustaleniu na jej rzecz odszkodowania w wysokości 35 859 zł, za stanowiące jej własność nasadzenia, urządzenia i obiekty ogródka działkowego nr 32 położonego na byłym terenie Rodzinnego Ogrodu Działkowego "[...]".

Wobec niewydania decyzji przez organ skarżąca w dniu 4 września 2015 roku wniosła do Wojewody [...] zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie - art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks Postępowania Administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 - dalej w skrócie: "Kpa". Zażalenie zostało wniesione przez fachowego pełnomocnika - radcę prawnego. Domagano się w nim, wydania decyzji administracyjnej w trybie art. 12 ust. 4a i 4b, art. 18 ust. 1g ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (t. j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1496 ze zm.; dalej w skrócie: "specustawa drogowa").

W następstwie rozpoznania wniesionego zażalenia wojewoda, postanowieniem z dnia [...] listopada 2015 roku wyznaczył Prezydentowi Miasta [...] dwumiesięczny termin na załatwienie sprawy. W uzasadnieniu wojewoda podał, iż wbrew wynikającemu z przepisów prawa obowiązkowi - art. 12 ust. 4 i art. 18 ust. 1 g specustawy drogowej - prezydent nie rozpoznał wniosku skarżącej o odszkodowanie.

Decyzją z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] Prezydent Miasta odmówił ustalenia odszkodowania na rzecz skarżącej.

W uzasadnieniu decyzji Prezydent Miasta stwierdził, że nie nastąpiła likwidacja Rodzinnego Ogrodu Działkowego "[...]" w rozumieniu ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogródkach działkowych ( t. j. Dz. U. z 2017 r. poz. 2176), gdyż na dzień ostateczności decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...] maja 2011 r. [...] nie przysługiwały Polskiemu Związkowi Działkowców żadne prawa do nieruchomości, które zostałyby zbyte lub wygaszone. Skoro więc nie nastąpiła likwidacja ogrodu działkowego w rozumieniu ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogródkach działkowych, to nie zachodzi przesłanka z art. 18 ust. 1g ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych zobowiązująca podmiot, w którego interesie nastąpiła ta likwidacja do wypłaty na rzecz działkowców odszkodowania za stanowiące ich własność nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działkach.

Strona 1/9