Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędziowie Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak (spr.) Sędzia WSA Tomasz Świstak Protokolant st. sekr. sąd. Monika Pancewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi C. sp. z o.o. z siedzibą w M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 697zł (sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia 2 listopada 2015 roku, nr [...], Wójt Gminy D. określił środowiskowe uwarunkowania dla realizacji przedsięwzięcia polegającego na eksploatacji złoża kruszywa naturalnego "J. " na działce o nr ewide[...], obręb T., gmina D..
Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska, pismem z dnia 18 października 2016 r., na podstawie art. 76 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1405 - dalej w skrócie: ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku [...]) wniósł do Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej w skrócie: "Kolegium" lub "SKO") o stwierdzenie nieważności opisanej wyżej decyzji Wójta Gminy D. z dnia [...] 2015 roku, nr [...], jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa. Zdaniem tego organu społeczeństwo nie zostało prawidłowo poinformowane o postępowaniu, co skutkuje koniecznością wyeliminowania decyzji Wójta z obrotu prawnego.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze, decyzją [...] 2017 r., nr [...], odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy D. z dnia [...] 2015 roku, nr [...]
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Kolegium wyjaśniło, iż wskazane przez Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska uchybienie proceduralne Wójta Gminy D., jeśli w ogóle miało miejsce, nie jest rażącym - oczywistym naruszeniem prawa w okolicznościach niniejszej sprawy, a przede wszystkim, nie skutkowało wydaniem decyzji naruszającej prawo materialne. SKO potwierdziło, iż procedowanie Wójta Gminy D. można oceniać pod względem formalnym jako niepoprawne z perspektywy art. 33 ust. 1 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku [...], albowiem z wykładni literalnej wynika, iż dopiero po uruchomieniu procedury oceny oddziaływania, zatem po wydaniu postanowienia, stosowne informacji powinny zostać podane w sposób zapewniający udział społeczny w sprawie. Sam jednak fakt zaistniałego uchybienia natury procesowej nie może w ocenie Kolegium prowadzić do wyeliminowania z obrotu decyzji w oderwaniu od aspektów materialno prawnych i być pozbawiony oceny ewentualnego wpływu uchybień procesowych na rozstrzygnięcie. Jest to prosta konsekwencja stanowiska, iż postępowanie administracyjne, chociaż sformalizowane, nie jest procedurą formułkową, w której każdy błąd postępowania będzie automatycznie prowadził do stwierdzenia wadliwości rozstrzygnięcia zapadłego w wyniku takiego postępowania. Kolegium zauważyło, iż dokumenty udostępnione w ramach postępowania, o którym podano w odpowiedni sposób informacje publicznie przed 1 września 2015 roku, w istocie odpowiadały treściowo dokumentacji przedłożonej ponownie po dacie 1 września 2015 roku, z tym zastrzeżeniem, że uzupełnionej o wytyczne Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w P.. Jeśli zatem uwarunkowania środowiskowe przedsięwzięcia nie budziły żadnych wątpliwości i nie nasuwały żadnych uwag w postaci, w której nie uwzględniały postulatów organu ochrony środowiska, to tym bardziej nie powinny budzić zastrzeżeń po ich uwzględnieniu. Informacje o toczącym się postępowaniu nie wywołały większego zainteresowania, zatem nie sposób przekonująco twierdzić, iżby uzupełnienie (poprawienie) dokumentacji wywołało masowy sprzeciw mieszkańców.