Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Szaniecka Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga (spr.) Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Protokolant st. sekr. sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 05 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi D. G. na decyzję Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] 2011 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego; oddala skargę
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla powiatu p. postanowieniem z dnia [...] 2011 r. nr [...], wydanym na podstawie art. 48 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) i art. 123 k.p.a. nakazał R. i D. G.:
1. wstrzymanie robót budowlanych w warsztacie blacharstwa samochodowego na działce nr [...] w D. przy ul. K.,
2. przedstawienie w terminie 40 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia:
a) ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu,
b) 4 egzemplarzy projektu budowlanego wraz opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami oraz zaświadczeniem o wpisie projektanta na listę członków właściwej izby samorządu zawodowego,
c) oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.
W uzasadnieniu postanowienia Inspektor Nadzoru Budowlanego wskazał, że 27 sierpnia 2010 r. przeprowadził kontrolę na działce D. i R. G. w Dopiewie przy ul. K. W wyniku tych czynności stwierdzono realizację budynku mieszkalnego jednorodzinnego na podstawie pozwolenia na budowę. Na przedmiotowej działce, w granicy z działką nr [...] zlokalizowana była również wiata ustawiona w 1998 r. i pierwotnie wykorzystywana jako zaplecze budowy. Jak ustalono w 2000 r. wiata ta została obudowana ścianami. Obecnie inwestor w powstałym w ten sposób obiekcie prowadzi działalność w zakresie blacharstwa samochodowego. Warsztat ten został zrealizowany w konstrukcji stalowej, z dachem jednospadowym płaskim. Jego ściany wybudowano z blachy i szkła, natomiast od frontu wykonano bramę wjazdową dwuskrzydłową. Obiekt ma wymiary 6,91 m x 4,41 m i wysokość 2,7 m. Następnie organ nadzoru budowlanego wyjaśnił, że otrzymał w dniu 23 września 2010 r. informację od Wójta Gminy D., iż dla terenu przedmiotowej działki brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Pełnomocnik inwestorów potwierdził sposób użytkowania obiektu jako warsztatu i wskazał, iż inwestorzy nie posiadają żadnej dokumentacji dotyczącej jego budowy, bowiem nigdy nie utożsamiali tego obiektu jako wymagającego pozwolenia na budowę.
Powiatowy Inspektor stwierdził, że obiektu tego nie można uznać za wiatę. Wskazał, iż wprawdzie w przepisach prawa budowlanego nie ma definicji legalnej tego pojęcia, to właściwe jest potoczne rozumienie tego pojęcia. W słowniku języka polskiego za wiatę uznaje się lekką budowlę w postaci dachu wspartego na słupach, wzniesioną np. nad przystankiem lub parkingiem. Organ uznał, że skoro przedmiotowy obiekt jest z każdej ze stron zabudowany, zaś od frontu posiada bramę wjazdową to nie można uznać go za wiatę, lecz za obiekt budowlany użytkowany jako warsztat. W związku z tym, że przepis art. 28 ust. 1 Prawa budowlanego określa, że roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, z zastrzeżeniem art. 29-31, zaś w art. 29-31 tejże ustawy nie ma wyjątku od zasady obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę dla obiektów budowlanych takich jak przedmiotowy, organ uznał, że doszło do samowoli budowlanej w rozumieniu art. 48 Prawa budowlanego. W związku z tym organ zobligowany był do zastosowania art. 48 ust. 2 i 3 Prawa budowlanego.