Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Grażyna Jeżewska (spr.) Protokolant St. sekretarz sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 26 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi G. K. na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 12 sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie uzupełnienia aktu zgonu 1) uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w Kędzierzynie - Koźlu z dnia 15 czerwca 2011 r., nr [...], 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Wojewody Opolskiego na rzecz skarżącej G. K. kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W dniu 10 listopada 2010 r. do Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w Kędzierzynie-Koźlu wpłynęło podanie G. K. o uzupełnienie aktu zgonu nr [...], dotyczącego ojca wnioskodawczyni o "prawdopodobną datę jego śmierci, przypadającą na dzień 14 października 2009 r." Żądanie skarżąca oparła na treści art. 67, art. 36 oraz 22 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego. Podała, że akt zgonu sporządzony został na podstawie zgłoszenia organu prowadzącego śledztwo w związku z podejrzeniem popełnienia przestępstwa nieumyślnego spowodowania śmierci Z. A.. Organ nie dysponował w chwili jego sporządzania opinią biegłego lekarza z zakresu medycyny sądowej, która wydana została dopiero w dni 27 lipca 2010 r., a z treści tej opinii wynika, że do śmierci jej ojca mogło dojść już w dniu, w którym zmarły był widziany po raz ostatni lub w dniu, w którym zgłoszono zaginięcie, tj. 14 listopada 2009 r., stąd jej wniosek.
Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego w Kędzierzynie-Koźlu decyzją z 15 czerwca 2011 r., nr [...], działając na podstawie art. 36 w związku z art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1986 r. Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U z 2004 r. Nr 161, poz. 1688 ze zm. - zwanej dalej ustawą) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 - zwanej dalej K.p.a.) odmówił uzupełnienia aktu zgonu Z. A. we wnioskowanym zakresie. W uzasadnieniu organ pierwszej instancji stwierdził, że akt zgonu Z. A. sporządzono w Urzędzie Stanu Cywilnego w Kędzierzynie-Koźlu w dniu 20 maja 2010 r., na podstawie karty zgonu wystawionej przez lek. H. S., specjalistę medycyny sądowej, w karcie zgonu lekarz wpisał wyłącznie datę 9 maja 2010 r. , tj. znalezienia zwłok. Organ pierwszej instancji podał, że rozstrzygnięcie oparł na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, w tym:
- opinii z dnia 27 lipca 2010 r. H. S., specjalisty medycyny sądowej,
- opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej J. M. z dnia 23 marca 2011 r.,
- protokołu z oględzin i sekcji sądowo-lekarskiej z dnia 18 maja 2010 r.,
- zeznań świadka J. M., E. A. i H. S.,
- przesłuchania G. K.,
- informacji udzielonej przez pracodawcę zmarłego [...] Sp. z o.o. w [...],
- akt postępowania o sygn. akt [...] prowadzonego przez Prokuraturę Rejonową w [...] w sprawie zaginięcia i odnalezienia zwłok Z. A.,
- notatek służbowych z czynności dokonywanych przez oficerów Wydziału Kryminalnego Komendy Powiatowej Policji w [...] w listopadzie 2009 r., bezpośrednio po zaginięciu Z. A..
Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego uznał, że w świetle zgromadzonego materiału dowodowego z medycznego punktu widzenia nie jest możliwe dokładne lub nawet przybliżone ustalenie daty śmierci Z. A., co wynika z opinii obu biegłych sądowych oraz z protokołu przesłuchania biegłego H. S., gdyż żaden z biegłych nie potwierdził tezy, że najbardziej prawdopodobną datą zgonu jest dzień 14 listopada 2009 r. Następnie podkreślił, że Prokuratura Rejonowa w [...] uznała, że zgon Z. A. był skutkiem nieszczęśliwego wypadku, lecz także daty zgonu nie udało się jej jednoznacznie ustalić. Wskazał, że zmarły po raz ostatni widziany był w dniu 14 listopada 2009 r. przez byłą żonę E. A. oraz sąsiada z działki. Zaakcentował, że poszukiwania prowadzone przez policję bezpośrednio po zaginięciu na rzekach K. i O. oraz na terenach przyległych do ogródków działkowych oraz trasie powrotu zaginionego do domu nie doprowadziły do ujawnienia żadnych śladów pomocnych w sprawie. Organ stwierdził, że w dniu 14 listopada 2009 r. około godz.17.00 niewątpliwie zmarły był jeszcze na działce, zaś około godz.18.00 poinformował byłą żonę, że już idzie do domu, jednakże rzeczy osobiste pozostawione w altance świadczyły o tym, że zamiaru tego nie realizował. Ponadto dostrzegł, opierając się na notatce policyjnej z dnia 17 listopada 2009 r. oraz zeznaniach G. K. złożonych w dniu 11 maja 2010 r., że wysoce prawdopodobne było, iż Z. A. był wówczas pod wpływem alkoholu, a jak zeznała świadek E. A. podczas składania wyjaśnień na policji: "po spożyciu alkoholu przestawał być odpowiedzialny i obowiązkowy." Poza tym stwierdził, że z notatek policyjnych wynika, że w dniu 16 listopada 2009 r. około godz. 19.00 i w dniu 17 listopada około godz.12.15 telefon komórkowy Z. A. logował się w rejonie [...], oraz w dniu 17 listopada 2009 r. po godz.14.00 w rejonie AL [...] w kierunku os. [...]. W tym samym dniu telefon ten został odnaleziony w altanie na działce zaginionego. Powyższe okoliczności, zdaniem Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego, uniemożliwiały jednoznaczne przyjęcie, że do zdarzenia, skutkującego zgonem Z. A. doszło już w dniu 14 listopada 2009 r. Równie prawdopodobne są wersje, że miało ono miejsce po północy, tj. już w dniu 15 listopada 2009 r. lub w każdym następnym dniu co najmniej do dnia 17 listopada 2009 r. kiedy to w altance ujawniono rzeczy zaginionego. Powyższe okoliczności, w ocenie Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego, nie pozwalały na jednoznaczne ustalenie przebiegu zdarzenia, którego skutkiem był zgon Z. A. oraz jego daty.