Odwołanie od tej decyzji wniósł J. P., nie godząc się w nim z zastosowaną wyceną przez biegłego rzeczoznawcę wyznaczonego przez Burmistrza [...]. Odwołujący uzasadnił swoje stanowisko tym, iż celem wyliczenia faktycznej wartości sprzedanych działek zlecił ustalenie ich wartości dwóm niezależnym, sądowym rzeczoznawcom, których wycena jest niższa od wykonanej przez Gminę. Odwołujący zadeklarował gotowość przedłożenia tych wycen na żądanie Kolegium.
Na żądanie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. odwołujący przy piśmie z dnia 6 kwietnia 2007r. przedstawił dwa operaty szacunkowe.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. uzupełniło postępowanie o wyjaśnienia złożone przez biegłego rzeczoznawcę M. N. dotyczące przeznaczenia działek nr C, D i E w K., działki nr F w S., działki nr G w U.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. decyzją z dnia [...], Nr [...], wydaną w oparciu o art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a. utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ odwoławczy przedstawił przebieg postępowania przed organem I instancji oraz powołując się na przepisy ustawy z 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stwierdził, że uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego może powodować wzrost lub spadek wartości nieruchomości, a stawka procentowa wzrostu wartości nieruchomości ustalana jest w planie zagospodarowania przestrzennego i maksymalnie może wynosić 30%. Zauważyło także Kolegium, iż stosownie do przepisów art. 149, 151, 152 i 154 ustawy o gospodarce nieruchomościami wysokość opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości ustala się na dzień sprzedaży nieruchomości, zaś określenie wartości nieruchomości przed i po uchwaleniu planu (zmianie planu) niezbędnej do ustalenia w/w opłaty, wymaga wydania opinii biegłego mającego uprawnienia do szacowania nieruchomości, w formie operatu szacunkowego. Dokonując analizy przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami i rozporządzenia Rady Ministrów z 21 września 2004r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego, organ odwoławczy uznał, że rzeczoznawca majątkowy prawidłowo sporządził operat szacunkowy. Stwierdzono, że odnośnie sposobu sporządzania, formy i treści operat szacunkowy zawiera niezbędne informacje dla dokonania wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę, a zatem uwzględnia wszystkie formalno-prawne uwarunkowania wynikające z przywołanych przepisów. Zauważył także organ II instancji, że rzeczoznawca zastosował podejście porównawcze - metodę porównywania parami, przyjmując do porównania nieruchomości podobne, które były przedmiotem obrotu rynkowego i dla których znane są ceny transakcyjne, warunki zawarcia transakcji oraz cechy tych nieruchomości. Szacując wartość działek nr B i nr A rzeczoznawca porównywał je kolejno z wybranymi po analizie rynku lokalnego nieruchomości trzema nieruchomościami położonymi w obrębie K., S. i U., dla części zaś przeznaczonej na poszerzenie dróg z trzema działkami położnymi w K., S. i wsi W. Określając zaś wartość szacowanych nieruchomości jako terenu rolnego porównał je z trzema nieruchomościami położonymi we wsi J., P. i S., a tych części, które przeznaczone były pod drogi z trzema nieruchomościami położonymi w K., S. i W. W tej sytuacji organ uznał, że analiza treści danych dotyczących charakterystyki w/w nieruchomości pozwala na stwierdzenie, że są to nieruchomości podobne.