Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Opolu w przedmiocie cofnięcia diagnoście uprawnień do wykonywania badań technicznych pojazdów
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Cisyk Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędzia WSA Daria Sachanbińska (spr.) Protokolant St. sekretarz sądowy Agnieszka Jurek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi M. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 29 lutego 2016 r., nr [...] w przedmiocie cofnięcia diagnoście uprawnień do wykonywania badań technicznych pojazdów oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/8

Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez M. F. (zwanego dalej również skarżącym) jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 29 lutego 2016 r., nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Starosty Głubczyckiego z dnia 5 listopada 2015 r., nr [...], o cofnięciu skarżącemu uprawnienia do wykonywania zawodu diagnosty nr [...], wydanego przez Starostę w dniu 8 grudnia 2004 r.

Zaskarżona decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym:

Po uzyskaniu informacji o zastosowaniu przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej w [...] - postanowieniem z dnia 2 października 2014 r., sygn. akt [... - wobec M. F., podejrzanego o dokonanie przestępstwa przewidzianego w art. 228 § 3 K.k. i inne, środka zapobiegawczego w postaci poręczenia majątkowego, dozoru Policji oraz zawieszenia wykonywania zawodu diagnosty na stacji kontroli pojazdów, a także po zwrocie przez skarżącego zaświadczenia o wydanym uprawnieniu diagnosty nr [...] oraz imiennej pieczęci diagnosty, zawiadomieniem z dnia 22 października 2014 r. Starosta Głubczycki wszczął z urzędu postępowanie w sprawie cofnięcia skarżącemu uprawnień do wykonywania badań technicznych pojazdów.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy, decyzją z dnia 5 listopada 2015 r., nr [...] (wcześniejsza decyzja organu pierwszej instancji z dnia 22 grudnia 2014 r. została uchylona przez SKO w Opolu decyzją z dnia 27 kwietnia 2015 r.), Starosta Głubczycki orzekł o cofnięciu skarżącemu uprawnień do wykonywania zawodu diagnosty nr [...], wydanego przez Starostę w dniu 8 grudnia 2004 r. Decyzja wydana została na podstawie art. 84 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W ustaleniach stanu faktycznego organ wskazał na przeprowadzoną w dniu 13 października 2014 r. kontrolę A w [...] pod kątem zgodności wykonywania badań technicznych pojazdów z przepisami ustawy oraz na prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w [...], [...] Wydział Karny z dnia 6 sierpnia 2015 r., sygn. akt [...], którym uznano skarżącego winnym popełnienia w okresie od 22 października 2013 r. do 7 listopada 2013 r. wielokrotnego poświadczenia nieprawdy w zamian za przyjęcie korzyści majątkowej pełniąc obowiązki diagnosty. Organ przytoczył również przepis art. 84 ust. 1 i art. 84 ust. 3 pkt 2 ustawy oraz stosowne orzecznictwo sądowoadministracyjne i stwierdził, że powołany wyrok potwierdza, że diagnosta dokonał wpisu do dowodu rejestracyjnego oraz systemu elektronicznego niezgodnie ze stanem faktycznym i prawnym. Zdaniem organu, ujawniona nierzetelność diagnosty, która stanowi zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym, musi skutkować cofnięciem skarżącemu uprawnień.

W odwołaniu od powyższej decyzji M. F. zarzucił naruszenie art. 7, art. 77 § 1 i art. 107 § 3 K.p.a. poprzez odstąpienie od podjęcia czynności niezbędnych do wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, polegające na nie załączeniu do sprawy akt postępowania karnego, zawierających m.in. prawomocny wyrok karny z dnia 6 sierpnia 2015 r., a także naruszenie art. 84 ust. 3 pkt 2 ustawy poprzez jego błędną wykładnię, polegającą na przyjęciu, że cofnięcie uprawnień diagnosty może nastąpić w następstwie wyroku skazującego, a nie przeprowadzonej kontroli, o której mowa w art. 83 ust. 6 ustawy. Odwołujący zarzucił też naruszenie art. 84 ust. 3 i ust. 4 ustawy przez jego zastosowanie w przypadku niezgodności tego uregulowania z wyrażoną w art. 2 Konstytucji RP zasadą proporcjonalności, albowiem przepis ten, jako unormowanie o charakterze sankcyjnym, nie określa gradacji kar ze względu na stopień winy. Zdaniem skarżącego, kompetencje do pozbawienia diagnosty uprawnień zawodowych posiada jedynie sąd powszechny, który może orzec o zakazie wykonywania określonego zawodu w oparciu o art. 39 pkt 2 K.k. Wskazał również, że Sąd Rejonowy w [...] w wyroku z dnia 6 sierpnia 2015 r. orzekł środek w postaci zakazu wykonywania określonego zawodu na okres 1 roku.

Strona 1/8