Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Krupiński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Krzysztof Sobieralski Protokolant st. insp. sądowy Katarzyna Stec po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lutego 2020 r. sprawy ze skargi Gminy Popielów na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Opolskiego z dnia 30 października 2019 r., nr IN.I.743.93.2019.AB w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1) uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze, za wyjątkiem jego części, w jakiej stwierdzono nieważność uchwały Rady Gminy Popielów z dnia 26 września 2019 r., Nr XIII/78/2019, w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Karłowice, w zakresie odnoszącym się do działek nr a i b, położonych na terenie oznaczonym symbolami 1.TK oraz 1.PU i w tej części oddala skargę, 2) zasądza od Wojewody Opolskiego na rzecz Gminy Popielów kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych, tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
W dniu 26 września 2019 r. Rada Gminy Popielów, na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U z 2019 r. poz. 506, z późn. zm.), zwanej dalej w skrócie: u.s.g. oraz art. 20 ust. 1 i art. 27 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1945, z późn. zm.), zwanej dalej u.p.z.p., podjęła uchwałę Nr XIII/78/2019 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Karłowice, zwanego w dalszej części uzasadnienia planem (Dz. Urz. Woj. Opolskiego z dnia 24 października 2019 r. poz. 3285).
Powyższa uchwała wraz z załącznikami i dokumentacją prac planistycznych wpłynęła do Wojewody Opolskiego, jako organu nadzoru, w dniu 3 października 2019 r., w celu oceny jej zgodności z przepisami.
Po przeprowadzeniu czynności sprawdzających, organ nadzoru pismem z dnia 28 października 2019 r. zawiadomił Przewodniczącego Rady Gminy Popielów o wszczęciu z urzędu postępowania nadzorczego.
W piśmie z dnia 29 października 2019 r. Przewodniczący Rady Gminy przedstawił wyjaśnienia odnośnie do zarzutów sformułowanych przez organ nadzoru.
Następnie, Wojewoda Opolski, działając na podstawie art. 91 ust. 5 u.s.g. oraz art. 28 u.p.z.p., rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 30 października 2019 r., nr IN.I.743.93.2019.AB (Dz. Urz. Woj. Opolskiego z dnia 19 listopada 2019 r. poz. 3557), stwierdził nieważność w całości ww. uchwały Nr XIII/77/2019.
Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie, Wojewoda wskazał na naruszenie następujących przepisów:
1. art. 15 ust. 2 pkt 6 u.p.z.p. oraz § 4 pkt 6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. z 2003 r. Nr 164, poz. 1587), zwanego dalej rozporządzeniem, poprzez brak określenia wymaganych wskaźników lub parametrów zabudowy, t.j.:
- wysokości wszystkich obiektów budowlanych na terenach oznaczonych w planie symbolami: 1RM do 4RM, 1MU do 31MU, 1U do 4U, 1US, R, Rd, 1.PU do 6.PU, 1PUr oraz 1.Peo,
- brak parametrów zabudowy na terenie oznaczonym symbolem 1.TK (teren kolejowy) i 1.ZD (teren pod ogrody działkowe).
W zakresie pierwszego z postawionych zarzutów - braku określenia parametru wysokości na wskazanych terenach - wyjaśnił, że decydujące znaczenie ma definicja pojęcia "zabudowy" określona w § 3 pkt 21 badanej uchwały. Zgodnie z nią "zabudowa" to budynek lub zespół budynków zdefiniowanych w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Tym samym, jeśli w przepisach szczegółowych uchwały określa się "wysokość zabudowy", to dotyczy ona wyłącznie wysokości budynków. Uchwała w sprawie planu nie objęła zatem swoimi regulacjami szeregu innych obiektów budowlanych, których lokalizacji na ww. terenach nie można wykluczyć. Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.), zwanej dalej "P.b." przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania. Z kolei budowla to każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 P.b.). Dla obiektów tych (poza tablicami i urządzeniami reklamowymi) Rada Gminy winna określić dopuszczalną wysokość.